Dinsdag net voor het middaguur kwam er witte rook uit de CDA-fractiekamer. De gehele fractie vindt dat Mauro in Nederland mag blijven om hier zijn studievisum aan te vragen en de uitslag van zijn verzoek af te wachten. Ook de dissidente Kamerleden Koppejan en Ferrier kunnen zich daarin vinden. Ze protesteerden vorige week heftig tegen een dreigende uitzetting. De afgelopen dagen was er zware druk vanuit de top van de partij om de eenheid te herstellen. Niet het minst op het CDA-congres van zaterdag. Mauro moet blijven.

In de Tweede Kamer kreeg de fractie dinsdag geen enkele steun voor haar standpunt. VVD en PVV voelden sowieso niets voor een handreiking. GroenLinks en D66 hadden het CDA de helpende hand kunnen bieden, maar deden dat niet. Vorige week dienden de GroenLinkser Dibi en zijn D66-collega Schouw een motie in om Mauro de gelegenheid te geven om een eventuele aanvraag van een studievisum in ons land af te wachten.

Het CDA zou voor die motie stemmen, zo werd tijdens de fractievergadering besloten. Maar de indieners van de motie wilden het CDA extra onder druk zetten om voor een definitieve verblijfsvergunning te stemmen. Dat deden ze door hun motie waarin werd gevraagd om Mauro de gelegenheid te geven de aanvraag van zijn studievisum in ons land af te wachten, terug te trekken. Daardoor hadden de christendemocraten geen gelegenheid om hun standpunt in hun stemgedrag tot uitdrukking te brengen. CDA-woordvoerder Knops kon alleen een verklaring afleggen met daarin de mededeling dat de fractie voor de motie van Dibi en Schouw gestemd zou hebben. De oppositie gunde het CDA niet om het nieuwe eensgezinde fractiestandpunt te verzilveren. Dat is een politiek pesterijtje.

GroenLinks-Kamerlid Dibi zei na afloop van het debat dat hij een echte verblijfsvergunning voor Mauro Manuel wilde en niet de „tweederangsoplossing” van het CDA. Het intrekken van de motie was bedoeld als strategie om de jonge Angolees een echte verblijfsvergunning te geven. „We hebben gegokt, maar helaas verloren”, zei Dibi. Maar dat is de halve waarheid. De eigenlijke bedoeling was de twee CDA-dissidenten zo ver te krijgen voor de motie te stemmen, waardoor breuk in het CDA weer alle aandacht zou krijgen. Het stond immers bij voorbaat vast dat de motie voor een definitieve verblijfsvergunning het niet zou halen, ook als de twee CDA-dissidenten zouden meestemmen. De SGP steunde de motie namelijk niet.

Het CDA liet zich door de actie van de oppositie niet van de wijs brengen en stemde unaniem tegen de motie die vroeg om een definitieve verblijfsvergunning voor Mauro. Dat gold ook voor de motie van PvdA en ChristenUnie voor een algemene regeling voor asielzoekers die in vergelijkbare omstandigheden verkeren als Mauro.

De gang van zaken heeft voor het CDA –zacht gezegd– iets onbevredigends. Maar dat hebben de christendemocraten mede aan zichzelf te wijten. Het had van strategisch inzicht getuigd als de christendemocraten vorige week al het standpunt hadden ingenomen waartoe ze dinsdag hebben besloten. Daarvoor mag de partij de twee dissidenten Koppejan en Ferrier aanspreken. Die hebben de partij geen dienst bewezen.

Hoewel de christendemocraten hun standpunt in het politieke debat niet konden verzilveren, krijgen ze inhoudelijk wel hun zin. Mauro kan nu de weg gaan volgen die het CDA heeft voorgesteld, namelijk een studievisum aanvragen en de uitslag daarvan in ons land afwachten. Naar verluidt is achter de schermen daarvoor alles al geregeld. Het CDA trekt dus wat de zaak betreft aan het langste eind, maar komt politiek gezien gehavend uit de strijd.