Het was al een tijd stil rond Rita Verdonk
DEN HAAG (ANP) – In de landelijke politiek maakte Rita Verdonk stormachtige jaren door, waarin ze met veel publiciteit van de ene kwestie in de andere rolde. Na de Tweede Kamerverkiezingen van vorig jaar juni, waarbij ze haar enige zetel in de Tweede Kamer verloor, verdween ze al van het Haagse toneel.
Ze deed daarna nog verwoede pogingen er met haar beweging Trots op Nederland weer bovenop te komen. Maar die mislukten. De inmiddels 56-jarige Verdonk, die de eerste vrouwelijke premier van Nederland wilde worden, kondigde vrijdag aan te stoppen als politiek leider en voorzitter van de vereniging.
VVD-prominent Gerrit Zalm haalde Verdonk in 2003 naar het Binnenhof. Ze werd minister voor Vreemdelingenzaken en Integratie. Vanwege haar strenge asielbeleid kreeg ze de bijnaam ’IJzeren Rita’. Ook haar inburgeringsstelsel viel slecht. Verdonk liep verder tegen chaos aan bij de Immigratie- en Naturalisatiedienst, waarover de Algemene Rekenkamer een vernietigend rapport uitbracht.
Ook bij andere dossiers kwam Verdonk geregeld politiek onder vuur te liggen. Zo waren gegevens van afgewezen Congolese asielzoekers aan de Congolese autoriteiten gegeven. De meeste tegenstand kreeg Verdonk echter in 2006, toen ze het Nederlanderschap van partijgenote en Tweede Kamerlid Ayaan Hirsi Ali wilde intrekken, omdat die had gelogen over haar naam en andere persoonsgegevens. Dat wekte grote woede bij de VVD. Verdonks positie wankelde, maar ze bleef overeind. Hirsi Ali bleef Nederlandse, maar vertrok naar de Verenigde Staten.
In datzelfde jaar verloor Verdonk de strijd om het VVD-lijsttrekkerschap van Mark Rutte. De Tweede Kamerverkiezingen in 2006 waren desondanks wel het hoogtepunt voor Verdonk: ze kreeg als nummer twee op de VVD-lijst ruim 620.000 stemmen. Dat waren er ruim 60.000 meer dan Rutte, die nu premier is. In september 2007 kwam het tot een breuk tussen Verdonk en de VVD-fractie.
Verdonk (’Ik ben niet links, ik ben niet rechts, maar recht door zee’) ging alleen verder in de Tweede Kamer en probeerde ondertussen de beweging Trots op Nederland op te bouwen, die zich wil afzetten tegen de ’Haagse bestuurderselite’ die niet naar ’de burger’ wil luisteren.
Verdonk slaagde er echter niet in daarmee terug te keren in de landelijke politiek. Lokaal timmerde de beweging wel aan de weg. Na de raadsverkiezingen van maart 2010 telde de partij 60 raadsleden in 38 gemeenten. Sindsdien zijn er echter al 11 raadsleden van Trots op Nederland vertrokken. Verdonk is inmiddels een eigen bedrijf begonnen.
