Veel van de demonstranten droegen grote kruisen met zich mee en spandoeken met teksten zoals: „We dachten dat het leger ons zou verenigen, maar het scheidde ons.”

De betoging en de daaropvolgende botsingen waren een reactie op de aanval op een koptische kerk in Merinab, een dorp in Opper-Egypte. Op 30 september werd het kerkje daar aangevallen door moslims, die beweerden dat de gemeente niet de juiste vergunningen had om een extra verdieping en een koepel op het gebouw te zetten.

In een korte televisietoespraak zei premier Essam Sharaf afgelopen nacht dat hij contact heeft opgenomen met kerkelijke autoriteiten en veiligheidsdiensten om de situatie zo snel mogelijk weer onder controle te krijgen.

Maar volgens de meeste demonstranten is hij zelf de oorzaak van de huidige problemen. Ze vragen zich af waarom de regering van Sharaf weigerde antidiscriminatiewetgeving in te voeren, zoals hij in mei nog beloofde.

Op Facebook schreef een teleurgestelde kopt: „Op dagen als deze ben je blij dat de Joden tientallen jaren geleden verjaagd zijn uit Egypte, zodat zij niet hoeven mee te maken wat de kopten nu moeten doorstaan.”

Alles lijkt erop te wijzen dat de afwezigheid van een krachtige rechtsstaat de oorzaak is van wat er gisteren gebeurde. Kopten voelen zich tweederangsburgers en willen dat hun rechten verdedigd worden.

Maar ook de kopten gaan niet vrijuit. Zowel bij de rel omtrent de verbouwing van de kerk in Merinab als bij de onlusten van gisteren in het centrum van Caïro hebben ook zij gekozen voor de weg van het geweld.