„Rutte en zijn ministers ontkomen er niet aan om fors te bezuinigen, om op die manier de staatsschuld terug te brengen”, stelt hij in een eerste reactie op de begroting voor 2012. „Een jaar geleden hoorde je nog wel eens de kritiek: Zijn ze niet te streng? Nu kun je je afvragen: Is het pakket niet aan de magere kant?”

Wat vindt u daar zelf van?

„Ik geloof niet dat men op dit moment nóg strenger zou moeten zijn. Het is al moeilijk genoeg om dít pakket aan maatregelen verantwoord in te vullen.”

Velen zeggen: Dit komt bij bepaalde groepen onrechtvaardig hard aan.

„Dat kan hier of daar wel het geval zijn. Als Tweede Kamer zullen we de komende weken goed moeten bezien hoe een en ander uitpakt voor kwetsbaren in de samenleving. Als SGP zijn we verder zeer alert op de scheefgroei die is ontstaan in het belasten van eenverdieners in verhouding tot dubbelverdieners. Ook vinden wij dat gezinnen met kinderen soms onevenredig veel moeten inleveren. Maar als je het over het geheel bekijkt, moet je toch eerlijk erkennen dat het kabinet nadrukkelijk gepoogd heeft de pijn eerlijk te verdelen.”

Mist dit kabinet niet een duidelijke richting, het zogeheten grote verhaal?

„Rutte en de zijnen leggen een zwaar accent op de overheidsfinanciën. Dat ís ook belangrijk. Maar wat wij wel eens missen in de discussie over de economische crisis, is de geestelijke dimensie. Het valt toch wel op hoe broos alles is. Jarenlang hebben de financiële markten, maar eigenlijk wij allemaal, op luchtkastelen gebouwd. We moeten opnieuw leren dat we bij brood alleen niet leven.

En wat dat grote verhaal betreft: iets consequenter mag het beleid soms wel zijn. Want als je zozeer de nadruk legt op eigen verantwoordelijkheid, dan moet je dat ook waarmaken. Dan moet je bijvoorbeeld, meer dan nu gebeurt, ruimte geven aan mantelzorgers.”