Vertrekkend directeur NEM: Israël in het hart gesloten
VOORTHUIZEN – Aan het directeurschap van Near East Ministry kwam voor ds. Gijs Lammerts van Bueren vorige week een einde. De betrokkenheid bij het Midden-Oosten blijft.
Verscholen achter de bomen langs de provinciale weg tussen Putten en Voorthuizen ligt het centrum van waaruit ds. Lammerts van Bueren vijftien jaar werkte. Van hieruit werden contacten in Israël en de omliggende landen versterkt, maar ook met de achterban in Nederland.
De 57-jarige baptistenpredikant verlaat Near East Ministry (NEM) omdat hij zich geroepen voelt om weer gemeentepredikant te worden. Toen hij begon was NEM nog een organisatie „van vrijbuiters. We organiseerden zelf uitzenddiensten voor medewerkers, hier op het terrein bij ons kantoor.”
Vandaag de dag probeert NEM Bijbelgetrouwe kerken in Nederland, België en het Verenigd Koninkrijk te betrekken bij haar werk. „Ik geloof in de functie van NEM, omdat het veel expertise vraagt om als christen werkzaam te zijn in het Midden-Oosten. Het is een onrustig gebied. Doordat wij er al meer dan veertig jaar komen, hebben we veel kennis. Die ontbreekt bij menige kerk die werkers wil uitzenden. We willen ons daarom dienstbaar opstellen.”
Volgens ds. Lammerts van Bueren is er in West-Europa een tekort aan kennis op het gebied van de situatie in het Midden-Oosten. Ook theologisch zijn er veel dwalingen. „Ik heb altijd geprobeerd veel energie te steken in onderwijs. Onder evangelische christenen zag je de laatste jaren een toenemende belangstelling voor de Joodse wortels van het christelijke geloof. Dat leidt soms tot excessen, waarbij goede christelijke gewoonten worden ingewisseld voor het vieren van Pesach en het houden van de sabbat.”
„Terug naar het Woord”, is het uitgangspunt dat ds. Lammerts van Bueren huldigt bij het omgaan met geestelijke en praktische vragen rond Israël. „Het is niet voor niets dat mijn opvolger ook een theoloog is. De positie van Israël en de weg die God gaat met het Midden-Oosten roepen nu eenmaal veel vragen op. Ik heb me er nu vijftien jaar in mogen verdiepen. Toch blijft het ingewikkeld.”
Ds. Lammerts van Bueren neemt als voorbeeld de wegvoering van het oudtestamentische Israël naar Babel. „Dat was een oordeel van God. Maar zagen alle Israëlieten dat zo? In het licht van die tijd kon het echter ook worden gezien als een van de vele oorlogen die indertijd woedden, waarbij volkeren werden weggevoerd. De meeste Babyloniërs zagen zichzelf niet als helpers van God, terwijl Hij het wel was Die hen leidde.”
Vandaag de dag is hetzelfde naar de mening van ds. Lammerts van Bueren te zeggen over Israël. „Als we erkennen dat Gods hand zichtbaar is in de stichting van de staat Israël in 1948, hoe gaan we dan om met de Bijbel, die de terugkeer van de Joden verbindt aan de bekering van Israël? Dat is theologisch spannend. De stichting van Israël is destijds mogelijk gemaakt door de Verenigde Naties en er waren vooral seculiere Joden bij betrokken.”
In de loop der jaren is er steeds meer oog ontstaan voor de positie van Arabische christenen in Israël. Ds. Lammerts van Bueren: „Ze maken ook deel uit van de samenleving in Israël. Over en weer bestaan er tussen christenpalestijnen en Messiasbelijdende Joden vertekende beelden van elkaar. We hebben als NEM geprobeerd deze mensen tot elkaar te brengen. Er is hier een grote verzoeningsbijeenkomst geweest. Tot op de dag van vandaag zijn daaruit goede contacten blijven bestaan.”
De predikant-directeur stak veel energie in het spreken met jongeren over het Midden-Oosten. „Ouderen hebben vaak een positief beeld van Israël, jongeren zijn onder invloed van de media kritisch. Ik probeer altijd samen naar antwoorden te zoeken, vanuit de Bijbel. Een mooi middel is bijvoorbeeld het bestuderen van de Romeinenbrief, waaruit je veel kunt leren over de nieuwtestamentische relatie tussen God en Israël.”
Een persoonlijk hoogtepunt uit zijn loopbaan vindt ds. Lammerts van Bueren de verootmoedigingsbijeenkomsten rond het jaar 2000. Daarin beleden christenen dat het kwaad dat mensen aanrichtten tijdens de Holocaust, in ieder hart leeft. „We zijn als christendom niet zo goed met de Joden omgegaan als we geneigd zijn te denken.”
De hoop voor het Midden-Oosten ligt volgens ds. Lammerts van Bueren in het ontdekken van Jezus Christus als Zaligmaker van Jood en Arabier. „Dat is iets wat God Zelf bewerkt. Wij mensen kunnen dat niet bereiken, maar we mogen wel getuigen van de hoop die in ons is. Dat is ook wat ik wil meegeven aan mijn opvolger, ds. Kees Jan Rodenburg. Blijf getuigen en vergeet het aanhoudende gebed niet.”