Op deze dag (de laatste zaterdag van november) word je opgeroepen een hele dag niets te kopen. Het is bedoeld als een protest tegen het consumentisme.

De laatste jaren heb ik regelmatig wat gelezen over mensen die het niet houden bij één niet-winkeldag per jaar. Nee, zij besluiten om bijvoorbeeld een jaar lang niets te kopen, behalve voedsel. Laat het maar eens even tot je doordringen. Als ik zie wat ik alleen al aan spulletjes heb gekocht voor mijn aankomende brugpieper… En dan had ik nog de mazzel dat opa en oma haar tas kochten, een lieve suikertante aller­lei meer en minder noodzakelijke spulletjes (kaftpapier, schriften, mapjes enzovoorts) schonk, iemand uit onze gemeente zomaar haar nog goede, maar overbodig geworden fiets aanbood en ik een gloednieuw regenpak in haar maat kreeg toegestoken. Dan nog bleef er genoeg te kopen over. Denk maar aan zaken als sportschoenen en een rekenmachine.

Als je echt helemaal niets wilt kopen, moet je wel bijzonder gemotiveerd zijn en over grote creativiteit beschikken. De mensen wier verhalen ik las, waren dat en hadden die.

Nu ben ik niet van plan om een bepaalde periode tot een nietskopen­tijdperk uit te roepen. Niet voor mezelf en ook niet voor iemand anders. Maar matiging is wel iets dat me na aan het hart ligt. Al is het maar om zo wat te besparen om de nood van de naaste te kunnen helpen lenigen. Hoe kunnen we ons zomaar ongebreideld overgeven aan het kopen van allerlei nutteloze zaken, als onze medemens in Afrika verhongert? En iets anders: hoe kunnen we blijven verspillen, als we ons realiseren dat de milieuschade enorm is en wij daar op die manier ook verantwoordelijk voor zijn? Daarenboven is matigheid een vrucht des Geestes (Galaten 5:22).

Hoe dan ook, zo na de vakantie hebben veel mensen de noodzaak of de behoefte om een stapje terug te doen. De gevulde koeken bij de koffie worden weer vervangen door een kaakje, luxebroodjes voor een bruine boterham met kaas.

Wie het rigoureus wil aanpakken, kan besluiten om een onderwerp te kiezen uit het nietkopenprogramma. Bijvoorbeeld: tot het einde van het jaar geen nieuwe kleding meer aanschaffen. Of: een paar maanden niet naar de winkel voor snoep. Of: een poosje geen bier meer bij de grote boodschappen.

Ik noem expres zaken die in feite overbodig zijn. Onze kledingkast hangt waarschijnlijk vol genoeg om daar tot het einde van het jaar mee te doen. En snoep of bier zijn nu ook niet meteen eerste levensbehoeften. Daarom zijn dit voorbeelden die voor iedereen haalbaar zijn. Denk er eens over na. Neem een besluit. Het uitgespaarde geld kun je gebruiken om je eigen financiën weer op orde te krijgen. En als dat niet nodig is, spaar dan op deze tastbare manier eens voor een goed doel.

Teunie Luijk is echtgenote en moeder en houdt de weblog eenvoudigleven.blogspot.com bij.