CU: Vredestichters nodig in Israël
DEN HAAG – „Van Taysir Sa’ada kunnen we leren dat we eenzijdigheden in de benadering van het Israëlisch-Palestijnse conflict moeten vermijden en dat we met begrip voor beide partijen verzoening tussen Izaäk en Ismaël moeten proberen te bevorderen.”
Dat zei CU-Kamerlid Voordewind maandagmiddag na een rondetafelgesprek dat zijn fractie had georganiseerd met Taysir Sa’ada, de voormalige, tot het christendom bekeerde lijfwacht van Arafat, en diverse Nederlandse kerken en hulpverleningsorganisaties. Bij het gesprek waren ook de Kamerleden Van der Staaij (SGP), Kortenoeven en De Roon (beiden PVV) aanwezig.
Taysir Sa’ada benadrukte in zijn bijdrage dat hij geen politieke oplossing voor het conflict tussen Israël en de Palestijnen heeft. „Ik heb alleen een spirituele oplossing. De harten van de mensen in de regio moeten veranderen. Daarom is mijn organisatie in Israël en in de Palestijnse gebieden projecten gestart op het terrein van onderwijs en jeugdopvang. Het gaat erom „zaad van hoop” te strooien in de harten van jonge mensen en de wederzijdse vijandsbeelden weg te nemen. Zoals ik vroeger Palestijnse jongeren opleidde tot moordenaars, probeer ik hen nu op te voeden tot vredestichters.”
De boodschap van de sterk vanuit de Bijbel denkende en argumenterende Sa’ada landde maar moeilijk bij organisaties als IKV Pax Christi en het CIDI. „Als er naar uw mening voor het conflict geen politieke oplossing bestaat, bestaat er dus eigenlijk helemaal geen oplossing en staat u met lege handen”, hield VU-hoogleraar Mient Jan Faber Saada voor. Vertegenwoordigers van het CIDI vonden „heel moeilijk te begrijpen” wat de christelijke Palestijn precies bedoelt met zijn opvatting dat het conflict in het Midden-Oosten alleen opgelost kan worden als Palestijnen en Joden vreedzaam in één staat gaan samenleven.
CU-Kamerlid Voordewind kan wel iets beginnen met de visie van Sa’ada. „Wat ik sterk met hem deel, is dat we, zowel politieke partijen als kerken, in onze benadering van het conflict eenzijdigheden moeten vermijden en steeds moeten proberen beide kanten van de zaak in het oog te houden. Ook de Palestijnen hebben hun rechten. Laten we als christenen consequent de weg van de verzoening kiezen, en niet die van eenzijdigheid. En laten we, vanachter onze Nederlandse bureaus, vooral ook bescheiden en terughoudend zijn in het ventileren van ónze oplossingen voor het conflict.”