De meisjes zitten op een druk plein ergens in Caïro. Om hen heen rijden veel toeterende auto’s. Christine en Nancy verklaren voor de camera waarom ze zijn weggelopen van hun families. Ze hebben de ware religie gevonden en willen door hun ouders met rust gelaten worden.

Sinds ze afgelopen juni van huis wegliepen, dragen de beide meisjes een zwarte hijab, de hoofdsluier die haren, oren en een gedeelte van het voorhoofd bedekt.

Voor de christelijke families zijn de beelden ronduit schokkend. Op een van de koptische tv-zenders hebben de ouders van de meisjes, onder een vloed van tranen, verslag gedaan van het verdriet dat hun is aangedaan. „We hebben ons hele leven als christenen geleefd en dan nu dit. Hoe kan dit gebeuren?”

Het verhaal van de twee meisjes staat niet op zichzelf. In de nasleep van de Egyptische opstand, die op 25 januari begon, doen dit soort bekeringsverhalen in toenemende mate de ronde. In de meeste gevallen gaat het volgens familieleden om kidnapping. Zo wist ook een bouwvakker uit een dorpje vlak bij de stad Minya in Midden-Egypte te vertellen dat hij heeft gezien hoe Christine en Nancy door een bende werden ontvoerd, toen ze op weg waren naar de kerk.

In een recente video op een islamitische website verklaren de meisjes dat ze vrijwillig zijn meegaan en niet zijn ontvoerd. Volgens familie en vrienden van de meisjes zijn ze wel degelijk ontvoerd en waren ze op de islamitische video duidelijk bedwelmd door drugs.

Hoewel dit soort verhalen niet nieuw zijn, is er sinds de opstand van 25 januari sprake van een verdubbeling van het aantal bekeringsgevallen. Die leidt tot veel onrust in de koptische gemeenschap. Een advocaat vertelt dat hij voor de opstand met ongeveer drie van dit soort zaken per week werd geconfronteerd. Nu komen minstens drie families per dag de verdwijning van hun dochter melden.

De zaak van Christine en Nancy duidt op een sterk groeiend probleem in een land waar de verhoudingen tussen moslims en christenen toch al gevoelig liggen. In veel gevallen gaat het ook niet om een ontvoering die tot een bekering moet leiden. Soms maken families gebruik van de commotie rond een ontvoering om aandacht te krijgen voor een ander, meestal een lokaal probleem. En er zijn inderdaad meisjes die zich willen bekeren tot de islam, omdat ze verliefd zijn geworden op een moslimjongen.

In Egypte geldt het als een schande wanneer een vrouw van godsdienst verandert. Als een meisje vrijwillig kiest, kan de familie er in feite niet veel aan veranderen. Maar als ze wordt ontvoerd door een moslimjongen, dan kan de familie te hulp schieten en haar redden.

De ineenstorting van het Egyptische veiligheidsapparaat na de opstand in januari heeft geleid tot een vacuüm dat door radicale moslims snel wordt opgevuld. Radicale islamitische organisaties worden ervan beschuldigd jonge mannen te betalen om christelijke meisjes weg te lokken bij hun families. Dit is een visie die door mensenrechtenorganisaties wordt bevestigd. Voor de revolutie waren veel islamitische organisaties bang voor de veiligheidsdienst in Egypte; nu kunnen ze veelal ongestoord hun gang gaan.

De ontvoerings- en bekeringsverhalen doen de verhouding tussen moslims en christenen geen goed. Begin mei vond in Caïro een heftige botsing plaats tussen kopten en moslims in de wijk Imbaba, waarbij vijftien doden vielen. Die gevechten ontstonden na geruchten dat tot de islam bekeerde koptische vrouwen tegen hun wil werden vastgehouden in een kerk.