Volgens Kuiper is zo’n scheiding een probaat middel tegen de achterstand van jongens in het onderwijs. „We vinden het volkomen logisch dat leerlingen van dezelfde leeftijd bij elkaar in de klas zitten, maar leerlingen van hetzelfde geslacht bij elkaar plaatsen is taboe,” zegt Kuiper. „Terwijl het goed zou zijn om dat voor bepaalde lessen te proberen.”

Volgens de voorzitter van de Besturenraad blijkt uit onderzoek dat er verschillen zijn in de ontwikkeling van de hersenen van jongens en meisjes, vooral in de leeftijd tussen 12 en 16 jaar. „In de puberteit lopen jongens gemiddeld twee jaar achter op meisjes in hun hersenontwikkeling, daar moet je in het onderwijs rekening mee houden door aangepaste lessen”, stelt hij.

Zo zou een taalles volgens Kuiper gescheiden kunnen worden gegeven. „Meisjes zijn meestal beter in taal. Als jongens zich in dat vak alsmaar met meisjes vergelijken, kan dat heel ontmoedigend voor ze zijn.” Bij wiskunde geldt het omgekeerde, omdat het ruimtelijk inzicht bij jongens zich vaak sneller ontwikkelt dan bij meisjes.

Uit onderzoek is gebleken dat jongens vaker blijven zitten, minder vaak een diploma halen en gemakkelijker hun studie afbreken dan meisjes. „Voor dit probleem mogen we de ogen niet sluiten”, aldus Kuiper. Volgens de voorzitter is het niet de bedoeling „de tijd terug te draaien. Integendeel, het idee is gebaseerd op de nieuwste inzichten in de neuropsychologie. Vanuit didactisch oogpunt is het interessant te onderzoeken wat er gebeurt als je jongens en meisjes uit elkaar haalt.”

Jongens hebben volgens de voorzitter „meer behoefte aan structuur. Ze zijn meestal meer gebaat bij een klassieke vorm van kennisoverdracht omdat ze minder goed zelfstandig kunnen werken.” Meisjes hebben doorgaans een actievere werkhouding en kunnen goed samenwerken, aldus de voorzitter van de Besturenraad.

Kuiper waarschuwt overigens met klem dat hij niet wil generaliseren „en jongens en meisjes niet volledig wil scheiden. Alleen in bepaalde lessen en voor een beperkt aantal uur.”