Albert Noordegraaf werd op 26 juni 1933 in het Zuid-Hollandse Noorden geboren. Hij studeerde theologie in Utrecht en werd in 1959 hervormd predikant te Daarle. Daarna stond hij te Oldebroek (1963), Ede (1968) en Utrecht (1973). In 1978 werd hij docent aan de Gereformeerde Sociale Academie De Vijverberg. Van 1985 tot 1998 doceerde hij praktische theologie aan de hervormde kerkelijke opleiding in Utrecht.

Noordegraaf promoveerde in 1983 op ”Creatura Verbi. De groei van de gemeente volgens de Handelingen der Apostelen”. Andere publicaties van hem waren ”Gods bouwwerk”, ”Oriëntatie in het diakonaat” en ”Vijf broden en twee vissen”.

Dr. Noordegraaf was onder meer voorzitter van de IZB, vereniging voor zending in Nederland binnen de PKN. Hij was ook lid van een van de werkgroepen voor de voorbereiding van het Nieuwe Liedboek. Daarnaast had hij zitting in de redactie van de tijdschriften Wapenveld, Theologia Reformata en Centraal Weekblad, en was hij medewerker van De Waarheidsvriend. Hij registreerde wat er in kerk en maatschappij gebeurde en leverde daar commentaar op.

Zijn slotwoorden bij zijn afscheid van de Wapenveldredactie in 2001: „Of ik wel eens door de vertwijfeling op het lijf gesprongen ben? Nee, eigenlijk niet. Ik ben geen pessimist. Maar het besef dat we er nog niet zijn komt in mijn preken meer naar voren. De psalmen worden me steeds liever.”