Plus Oultre in Nieuwer ter Aa is een echte melkveeboerderij. Met alles erop en eraan. Zo’n vijftig koeien die aan het eind van de middag richting de stal komen sjokken om gemolken te worden. Twee jonge geitjes die lieftallig mekkeren als ze de bezoeker zien. De huiszwaluwen die tegen de boeiboorden van het huis hun nest hebben gemaakt en al kwetterend en buitelend over de sloot vliegen. Maar ook de vliegen die om je heen zoemen als je een slok koffie wilt nemen. En de geur van mest die uit de stal komt; het hoort allemaal bij het boerenleven.

Wie dat leven aan den lijve wil ondervinden, boekt een hooiberghut. Bijvoorbeeld een van de drie hutten op het erf van Plus Oultre van Jaco en Ellen Fokker in het gehucht Oukoop nabij Nieuwer ter Aa. Een hooiberghut is te vergelijken met een trekkershut, een houten huisje waarin vier personen relatief goedkoop kunnen overnachten. Plus Oultre is Latijn voor ”en verder”, het motto van iemand die van hut naar hut trekt.

De hooiberghut heeft een puntvormig dak en vier palen op de hoeken, waardoor het huisje op een minihooiberg lijkt. Hut nr. 1 is deze nacht ons onderkomen. Het bed is keurig opgemaakt, een handdoek en een washandje met het logo van hooiberghutten.nl liggen klaar. Onder de luifel van het gebouwtje is het goed toeven met een krantje en een drankje.

Rond de klok van elven begint het te schemeren en is het tijd om het stapelbed op te zoeken. Buiten klinkt het geluid van een overvliegende jumbojet. Blijkbaar ligt de Oukoper polder onder de aanvliegroute van de luchthaven, want de gierende motoren zijn deze nacht vaker te horen. Erg hinderlijk is het niet. De snelweg A2, ruim een kilometer verderop, hoor je helemaal niet. De slaap komt snel.

Om 7.00 uur ’s morgens gaat de melkmachine aan. Tijd om op te staan en Fokker een handje te helpen. Want dat is het leuke van slapen bij de boer: kinderen, maar ook volwassenen mogen meehelpen op de boerderij. Eerst maar eens kijken hoe Fokker het doet. Koeien in de melkstal laten, hekje dicht, uiers schoonmaken, even met de hand een beetje melk uit de uier drukken en dan het melkstel er op. Dat moet niet moeilijk zijn.

Het valt toch een beetje tegen. Vooral het melken met de hand moet je echt even leren. „Sluit de uier eerst bovenaan af en druk dan de melk eruit”, adviseert Fokker. Warempel, er sprietst wat melk uit. „Daaraan kan ik zien of de uier niet ontstoken is”, legt hij uit.

Om 8.00 uur meldt de boerin dat het ontbijt klaar staat in de hooiberghut. Dat komt goed uit, want na een halfuurtje in de melkstal begint de maag aardig te rommelen. Het ”breakfast” mag er zijn: een mandje met vier bollen en twee donkerbruine boterhammen, een kistje met beleg: boerenkaas, ham, roomboter, jam en een gekookt eitje. Even het bestek tevoorschijn halen en het feest kan beginnen.

Echt primitief is de hooiberghut niet. Het stapelbed sliep prima, het ontbijt is meer dan voldoende. Een eigen maaltijd koken zou eventueel ook mogelijk zijn. Er staan een elektrische kookpit, een koelkastje, pannen, borden en bestek. De wc is in de hut zelf, alleen voor de douche moet de bezoeker 20 meter overbruggen naar het douchegebouwtje. Even de mestgeur afspoelen voordat de reiziger een vergadering ingaat, is geen overbodige luxe. Hoewel… Iedereen mag weten een nachtje bij de boer minstens zo leuk is als een overnachting in een superdeluxe hotel.

Prijs per nacht: € 45,-

Aantal hutten: drie

–

Boerderijsfeer proeven

„Het idee om een bed and breakfast te beginnen komt eigenlijk van de agrarische natuur- en landschapsvereniging De Utrechtse Venen. Men vroeg ons in 2007 of we wilden meewerken aan het bieden van overnachtingen op het Utrechtse platteland. Ik was niet zo lang daarvoor gestopt met werken buitenshuis en onze jongste dochter ging net naar school, dus ik zag er wel wat in. We willen mensen graag de sfeer op de boerderij laten proeven. Het is een vorm van educatie. Zo ontdekten kinderen dat de melk uit de koe warm is en niet koud. De hooiberghutten zijn een extra bron van inkomsten voor ons bedrijf. In 2007 ging het best goed. De eerste hooiberghut was nog amper klaar of hij zat al volgeboekt. Er kwamen mensen uit onder andere Frankrijk, Litouwen, Israël en Zuid-Afrika. Zij gaan vaak naar Amsterdam, maar vinden de hotels daar veel te duur. In april 2008 hebben we een derde hut gebouwd met een tweepersoonsbed. Door de recessie is de bezetting sindsdien wat minder. Dit seizoen bieden we speciale arrangementen. Ik hoop dat het weer wat drukker wordt, want het is leuk om mensen te ontvangen. Vorig jaar wilde een moeder pannenkoeken bakken, maar dat lukte niet op het kookstel in de hut. Toen kon ze in onze keuken terecht. Onder het bakken hebben we gezellig staan praten.”