Meer dan 5000 exemplaren zijn er inmiddels over de toonbank gegaan. En dat terwijl de vele vertalingen van (delen van) de Bijbel in tal van talen al tot de best verkochte boeken in het land behoren.

Voor een land met slechts 430.000 inwoners telt Suriname opvallend veel talen. Van oorspronkelijke Indiaanse talen, tot de door de slaven, Brits-Indische en Javaanse immigranten geïmporteerde talen, plus het door de eeuwen heen ontwikkelde Sranan Tongo, het Surinaams.

De eerste bijbelvertaling staat op naam van de Evangelische Broedergemeente Suriname (EBGS), destijds ook wel de Moravische Broeders genoemd. In 1748 startte de 29-jarige Duitse zendeling Theophilus Salomo Schumann met het vertalen van delen van de Bijbel voor de Arowak-indianen in Berbice, een van de oorspronkelijke volken van het toenmalige Suriname, dat inmiddels aan buurland Guyana toebehoort.

Het doel van de EBGS was duidelijk: de indianen in het ondoordringbare regenwoud moesten Gods Woord in hun eigen taal kunnen horen en lezen. In de jaren die volgden, zetten tal van zendelingen in de meest uiteenlopende talen delen van de Bijbel op papier.

Aan het eind van de achttiende eeuw richtten de zendelingen zich vooral op de weggelopen slaven, die zich langs de rivieren in het regenwoud hadden verschanst. De slaven, afkomstig uit verschillende Afrikaanse landen, hadden hun eigen taal ontwikkeld, het Saramaccaans. Grote groepen Marrons, zoals de weggelopen slaven werden genoemd, werden christen.

De eerste vertaling van delen van de Bijbel in het Sranan Tongo, het Surinaams, kwam van de hand van de zoon van Schumann. Het was de eerste van de, anno 2003, bijna veertig bekende publicaties in deze taal. Met de komst van meer zendelingen en immigranten nam ook het aantal bijbelvertalingen toe. Zo ontstonden er versies in de andere inheemse talen Karaïbs en Aukaans en kunnen ook bijbelteksten in het Surinaams-Javaans en Sarnami Hindustani (de taal van de nazaten van de Brits-Indische contractarbeiders) worden bestudeerd. Het is echter voor het eerst dat het volledige Nieuwe Testament in het Sranan Tongo bijeen is gebracht; een werk waaraan vele deskundigen jarenlang een bijdrage hebben geleverd.

Hoewel het Sranan Tongo niet de officiële taal van het land is -dat is nog altijd het Nederlands- beheerst vrijwel iedere Surinamer het. Dat verklaart ook het succes van de vertaling. „Tot voor kort waren kerken die in het Sranan prediken en bidden, genoodzaakt om het Woord in het Nederlands te lezen, omdat er geen complete vertaling in het Sranan was”, zegt Dirk Heave, voorzitter van het Surinaams Bijbelgenootschap. Volgens Heave vindt de nieuwe publicatie ook gretig aftrek in de Surinaamse gemeenschap in Nederland.