Libië gaf begin 2008 aan de zakenbank 1,3 miljard dollar voor investeringsdoeleinden. Het geld verloor ten tijde van de economische crisis 98 procent van zijn waarde. Om de verliezen te compenseren bood Goldman Sachs Libië een groot belang in de zakenbank aan. De onderhandelingen hierover duurden tot de zomer van 2009, maar de gesprekken liepen op niets uit.

De bank stelde voor dat Libië voor 5 miljard dollar aan aandelen Goldman zou kunnen krijgen tegen betaling van 3,7 miljard dollar. De zakenbank stelde een jaarlijks rendement van 4 tot 9,25 procent in het vooruitzicht over een periode van veertig jaar.

De Libische autoriteiten wilden echter hun verliezen sneller terugzien. Bovendien waren ze bezorgd of het verstandig was nog meer geld in Goldman te pompen na de val van collegabank Lehman Brothers. Na nieuwe onderhandelingen kwamen de partijen in juli 2009 overeen dat de verliezen in tien jaar aan Libië terugbetaald zouden worden.

Maar een week later bedacht Goldman zich onder meer omdat voor de deal goedkeuring nodig zou zijn van de Amerikaanse centrale bank Federal Reserve. Latere opties voor deelneming in een speciaal investeringsvehikel vonden de Libiërs te riskant. In juni 2010 bevroren de Amerikaanse autoriteiten alle Libische tegoeden van in totaal 37 miljard dollar, waaronder sommige overgebleven fondsen in Goldman.