Dat blijkt uit het onlangs verschenen boek ”De vrouwenjager” (uitg. Carrera, Amsterdam) van oud-Telegraafjournalist Cees Koring en rechercheur Marcel Tiehuis, die leidinggaf aan het grootscheepse onderzoek naar de moord op Sybine Jansons.

Martin C. werd uiteindelijk veroordeeld tot 17,5 jaar cel en tbs voor doodslag op Sybine Jansons en verkrachting van twee jonge vrouwen. Eerder al zat hij een jarenlange celstraf uit voor andere zedenmisdrijven.

Rond 1990 maakte Martin C. Amsterdam onveilig. Hij wachtte diverse jonge vrouwen op die in de nachtelijke uren de laatste bus of tram verlieten. Hij snoerde hun hals af en misbruikte hen. Soms deed hij zich voor als politieman, mogelijk paste hij die tactiek ook toe toen hij in 1999 Sybine Jansons overmeesterde.

Met behulp van wangslijm stelde de politie in Amsterdam begin jaren 90 vast dat Martin C. kon worden gelinkt aan een verkrachting. Tot verbijstering van de politie liet de rechter de man echter vrij, omdat het afnemen van wangslijm tegen de wil van Martin C. was gebeurd.

De Amsterdamse politie besloot de gangen van Martin C., die onder meer werkte als internationaal vrachtwagenchauffeur, nauwlettend na te gaan. „We hielden hem een jaar intensief in de gaten”, vertelt Jan de Boer, voormalig brigadier-recheur bij de Amsterdamse zedenpolitie. „We plaatsten een zender onder zijn auto, hielden het huis van Martin C. met een camera in de gaten en we huurden zelfs taxi’s om zo onopvallend zijn gangen na te gaan. Ik wist op den duur meer van hem dan van mijn eigen vrouw. Als hij in de weekends thuis was, werd hij consequent door vier auto’s gevolgd.”

Martin C. was lastig te volgen. „Hij reed als de beste en was minstens zo scherp als wij. We waren blij als hij met zijn vrachtwagen naar het buitenland ging; we waren aan het eind van ons Latijn.”

De politie gebruikte een lokvrouw in een ultieme poging Martin C. te kunnen pakken. Uit voorzorg kreeg die agente extra nekbescherming, zodat ze niet zou worden gewurgd als de dader een touw om haar nek zou doen. De inzet van een lokvrouw leek succes te hebben, maar liep toch nog in het honderd. Martin C. liep achter de lokvrouw van de politie aan, maar kreeg een lid van een arrestatieteam, die zich had verscholen in de bosjes, in de gaten. „De hele actie ging de mist in”, vertelt de teleurgestelde agente.

Medio 1993 werd zedenmisdadiger Martin C. alsnog veroordeeld tot een celstraf van negen jaar. Hij wist tbs te ontlopen. Enkele maanden nadat hij vrijkwam, in januari 1999, vermoordde hij Sybine Jansons. Een halfjaar later verkrachtte hij twee jonge vrouwen.

Zoals bekend heeft de politie in het moordonderzoek in de zaak Sybine Jansons steken laten vallen.

Zo werd Martin C., die destijds buschauffeur was in de regio waar Sybine woonde, drie dagen na de verdwijning van het meisje in verband met een passantenonderzoek door een rechercheur gebeld. „Niemand koppelde de naam van Martin C. toen aan de notoire zedenmisdadiger die na het uitzitten van een zware straf twee maanden vóór Sybines verdwijning was vrijgekomen. Dat was een fout”, verklaart rechercheur Tiehuis. „In ons grote team bleef de opdracht om óók de namen uit het passantenonderzoek te checken helaas in de communicatielijn steken.”

Onthullend is dat de politie drievoudig kindermoordenaar Michel Stockx in zijn cel opzocht. Via de zedenmisdadiger, die onder meer een slachtoffertje in zijn vrachtauto meelokte, probeerden rechercheurs een scherper profiel van de moordenaar van Sybine te krijgen.

De politie was verrast van Stockx te horen hoe snel zijn slachtoffers afhankelijk van hem werden. Zo liet hij een Duitse jongen bij een tankstation alleen naar het toilet gaan. De knaap stapte daarna weer bij Stockx in de cabine.

De rechtbank heeft de tbs van Martin C. op 14 maart dit jaar met twee jaar verlengd. In theorie kan hij levenslang vast blijven. De officier van justitie meldde dat de gevoelens en gedachten van C. „moeilijk te peilen” zijn. Hij is betrapt met een pornofilm op zijn kamer. De officier vindt de man nog altijd gevaarlijk.