Dat zei Tjeerd Dussel, voorzitter van vissersvereniging Hulp in Nood, dinsdag desgevraagd.

Inmiddels is week drie van de staking ingegaan. Eind april legden de garnalenvissers hun kotters stil in de havens van Lauwersoog en Zoutkamp. Ze deden dat uit onvrede over de „schandalige” vangstprijs van 1,29 euro per kilo. Daarnaast worstelen de vissers met hoge brandstofprijzen en met strenge milieunormen die de sector parten spelen.

Maandagochtend was de maat voor de garnalenvissers vol. Ruim veertig vissers stonden in de haven van Kornwerderzand te wachten op staatssecretaris Bleker van Economische Zaken. De bewindsman was naar de Afsluitdijk gekomen voor een bezoek aan het Kazemattenmuseum, maar kon niet om de vissers en hun spandoeken heen. Bleker toonde begrip: „Je kunt heel lang proberen om vissers onder de kostprijs te laten werken, maar het houdt een keer op. Een sinaasappel kun je niet eindeloos uitknijpen.”

Een commissie van wijze mannen is bezig om te onderzoeken wat Den Haag voor de vissers kan doen. Medio juni worden de uitkomsten van dat onderzoek gepresenteerd. Bleker: „Het is niet zo dat de politiek zomaar eventjes een prijs kan bepalen. We leven hier niet in de Sovjet-Unie.”

De noodkreet van de vissers lijkt succes te hebben. Inmiddels is de vangstprijs gestegen van 1,29 naar 2,25 euro, aldus Dussel. „Pas als we 3 euro per kilo garnalen krijgen, gaan we weer vissen”, voegt hij daaraan toe. Voor minder doen we het niet. We hebben ons lang genoeg laten uitkleden.”

Drie euro is niet te veel gevraagd, vindt Dussel. „Het Landbouw-Economisch Instituut (onderzoeksinstituut van Wageningen Universiteit, red.) heeft jaren geleden al berekend dat het heel redelijk zou zijn als wij 3,75 euro zouden krijgen.”

Behalve een minimumprijs willen de vissers nieuwe regelgeving. Dussel: „Voor Nederlandse, Duitse en Deense garnalenvissers gelden nu verschillende regels, wat groothandelaren de kans biedt om vissers tegen elkaar uit te spelen. Een gezamenlijk Europees beleid zou een stap in de goede richting zijn.”

Twee weken stilliggen is voor de meeste garnalenvissers niet gemakkelijk. Johan Rispens, vicevoorzitter van Hulp in Nood: „Heel veel vissers staan in het rood en er dreigen faillissementen in de garnalenvisserij. We hebben altijd gezegd dat het vijf voor twaalf is. Maar inmiddels is het halfeen.”

Dussel is het met die constatering eens. „Zakelijk en privé lopen veel collega’s op hun laatste benen. Maar als we nu het hoofd laten hangen, betekent dat het einde van de sector. We moeten nog even de tanden op elkaar zetten.”