Volgens de OESO zijn de hogere prijzen een gevolg van een toenemende vraag uit snelgroeiende ontwikkelingslanden. Dat geldt vooral voor bewerkt voedsel en proteïnerijke producten, zoals vlees. De OESO tekent daarbij wel aan dat tegelijkertijd de productie toeneemt, waardoor de prijsstijgingen niet excessief zullen zijn.

Productietoenames pakken dit jaar slecht uit voor boeren die tarwe, voedergranen en oliehoudende zaden verbouwen. De OESO constateert dat in dit segment de Noord-Amerikaanse en de Australische landbouw zich herstelt van grote droogtes, waardoor het aanbod op de wereldmarkt toeneemt en de prijzen scherp dalen.

De OESO pleit in een andere studie opnieuw voor wereldwijde liberalisering van de landbouwsector. De Parijse denktank noemt het „jammerlijk” dat de 146 lidstaten van de Wereldhandelsorganisatie (WTO) er afgelopen maart niet in zijn geslaagd om een akkoord te bereiken over het kader waarin die liberalisering moet plaatsvinden. De onderhandelingen zitten muurvast doordat de Europese Unie en de Verenigde Staten lijnrecht tegenover elkaar staan.

De OESO-landen hebben de afgelopen jaren nauwelijks hun markten verder geopend voor landbouwproducten. De steun aan de eigen boeren bedroeg vorig jaar in totaal 235 miljard dollar, evenveel als in 2001. Dit maakt 31 procent van de totale inkomsten van de landbouwproducenten uit.

De OESO is ongemeen kritisch over de nieuwe landbouwwet in de Verenigde Staten, die vorig jaar is aangenomen en de komende tien jaar voorziet in een miljardensteun aan de landbouwsector. „Het is zonneklaar dat deze wet niet de goede richting is”, aldus de opstellers van het rapport ”Agricultural Policies in OECD Countries: Monitoring and Evaluation 2003”.

De wet komt volgens de OESO ook niet overeen met de voorstellen die de Amerikanen binnen de WTO hebben gedaan. De organisatie vreest nu dat andere landen „onontbeerlijke hervormingen” zullen uitstellen.