„We moedigen ouders en achterblijvende kinderen aan om niet zielig op de bank te gaan hangen”, zegt Marianne Naafs, directrice van de vereniging.„Rouwen is werken, heel hard werken. Het is knetterhard om het evenwicht te zoeken tussen doorleven en de herinnering aan het kind levend houden.”

Sprekers op het symposium zaterdag zijn adviseurs op gebied van rouwverwerking en ouders die een kind hebben verloren.„Het is vooral een kans voor ouders elkaar te ontmoeten. Sommigen hebben hun zoon of dochter een week daarvoor verloren, voor anderen is het tien jaar geleden.”

Voor kinderen en jongeren zijn aparte programma’s opgesteld, omdat die de dood op een heel andere manier verwerken. Zo is er een speciaal hoekje voor kinderen om een broer of zus te herdenken.

„ Jonge kinderen rouwen vaak in stukjes”, zegt Naafs. „Ouders leren dat het niet abnormaal is als hun zoon in eerste instantie doorgaat met voetballen terwijl zij de hele dag op de bank zitten te huilen.”

Naafs verwacht tegen de tweehonderd ouders en kinderen op het symposium.