Het is vooral op aandrang van demissionair premier Verhofstadt, die druk doende is een nieuwe, paarse regering te vormen, dat België toch troepen stuurt naar zijn vroegere kolonie. De socialisten, met wie hij opnieuw wil regeren, zijn niet echt geporteerd voor zo’n rol.

In de jaren negentig besloten onze zuiderburen nog om niet meer mee te doen aan militaire operaties in vroegere kolonies. In feite ging het om aan aanbeveling van een parlementaire Rwandacommissie die onderzoek deed naar de moord op tien Belgische blauwhelmen in Rwanda in 1994. Dat bloedbad was het begin van de massaslachtingen in het land. Sterke man van die Rwandacommissie was Verhofstadt.

Die is nu bijgedraaid op voorwaarde dat die operaties kort duren en onder de vlag van de Verenigde Naties of de Europese Unie vallen. Alles wijst erop dat dat laatste het geval zal zijn. EU–buitenlandcoördinator Solana zei dinsdag, in de marge van NAVO–beraad in Madrid, dat de EU–ministers van Buitenlandse Zaken woensdag een besluit zullen nemen over haar bijdrage aan de macht in Congo. „Het gaat om een door de Unie geleide operatie”, aldus een EU–bron.

Frankrijk levert het leeuwendeel van de troepenmacht, 900 van de 1500 militairen, die in de stad Bunia gestationeerd wordt. Andere mogelijk deelnemende landen zijn Groot–Brittannië, Zweden, Zuid–Afrika, Canada en Brazilië.