Egypte heeft nieuwe protesten nodig om revolutie te redden
CAÏRO – De onlangs nog zo wakkere vlam van de revolutie in Egypte lijkt nog maar een waakvlammetje. Daarover waren de demonstranten in Caïro en Alexandrië het eind vorige week wel eens.
Na het vrijdaggebed kwamen er weer enkele tienduizenden opdagen. De actie ”Een miljoen mensen om de revolutie te redden” heeft blijkbaar niet de steun die gewenst is.
Uit een peiling van de krant Daily News blijkt dat nog maar 41 procent van de Egyptenaren vertrouwen heeft dat het goed komt met de revolutie. En 49 procent geeft aan de toekomst van de revolutie somber in te zien.
Vooral jongeren zijn teleurgesteld. Hen bekruipt het gevoel dat aanhangers en zelfs leden van het oude regime van de afgezette president Mubarak nog steeds hun invloed uitoefenen op de huidige gang van zaken. Het nieuwe Egypte blijft volgens velen hangen in besluiteloosheid.
De demonstranten eisen dat de Mubaraks worden berecht voor de decennialange corruptie en het doden van vreedzame demonstranten.
Er zaten enkele groeperingen achter de demonstraties van vrijdag, waaronder de Revolutionaire Jongeren Coalitie en de Nationale Vereniging voor Verandering. Op spandoeken en in vlammende toespraken eisen de demonstranten een proces tegen de ambtenaren van het voormalige regime en kopstukken van de voormalige Nationale Democratische Partij (NDP).
Vooral de nog steeds bestaande corruptie is voor de demonstranten onacceptabel. Ze eisen het onmiddellijke ontslag en vervolging van diverse ambtenaren, politiefunctionarissen, gouverneurs en bestuurders van universiteiten.
„We zijn hier om onze revolutie voort te zetten”, aldus een 30-jarige advocaat. „Waarom die belachelijke vertraging van het democratiseringsproces? Waarom staat een aantal jongeren nog steeds onder huisar- rest? En waarom lopen de bobo’s van het oude bewind nog steeds vrij rond?” Vragen die uitdrukking geven aan de frustraties van velen die zo veel meer van de revolutie hadden verwacht.
„Dit protest is niet bedoeld om het land te destabiliseren, maar wij menen dat de revolutie zich in de verkeerde richting begeeft”, aldus een student journalistiek („noem mij maar Ahmed”). „Wij willen vrije media en wij komen elke vrijdag hier om ervoor te zorgen dat de contrarevolutie de mensen niet in haar greep krijgt.”
