Dat stelt het onafhankelijke adviesorgaan voor de regering in het gisteren gepresenteerde rapport ”IOverheid”.

Volgens de raad zou zowel politiek als bestuur nu „te veel denken in termen van techniek en dienstverlening en niet in termen van de informatiestromen.” In de dagelijkse praktijk is een ”iOverheid” ontstaan, die volop draait op nieuwe informatiestromen die door ict mogelijk zijn gemaakt, aldus het adviesorgaan. De raad concludeert dat de iOverheid „niet op het netvlies van politiek en beleid staat, hetgeen zowel burgers als de overheid zelf kwetsbaar maakt.”

De overheid is steeds meer een informatieoverheid aan het worden, aldus de raad. Dat komt doordat de overheid in toenemende mate belangrijke en gevoelige digitale dossiers onder haar hoede heeft, zoals het elektronisch kinddossier, internationale uitwisseling van passagiersgegevens, bankgegevens en de biometrie op het paspoort.

De raad stelt dat er een permanente commissie moet komen die jaarlijks aan het parlement rapporteert over de iOverheid. Deze commissie signaleert en doordenkt nationale en internationale ontwikkelingen binnen het bredere perspectief van een ‘vernetwerkte’ overheid en adviseert over de verdere ontwikkeling van de iOverheid, zo stelt de raad zich voor.

De oprichting van een iPlatform zou verder de transparantie van de iOverheid voor burgers moeten vergroten en op één plek samenbrengen, zodat zij beter zicht krijgen op de werking en mogelijke consequenties van informatienetwerken.

De WRR vindt dat politiek en bestuur systematischer dan nu het geval is, dienen na te denken over de kwaliteit van digitale informatie en de vraag wie in de digitale wereld van de overheid de eindverantwoordelijkheid draagt voor die informatie. Ook vraagt het adviesorgaan in zijn rapport aandacht voor het fenomeen ”vergeten”. „Hoe lang en onder welke voorwaarden worden informatie over en digitale beelden van burgers bewaard?”

In een reactie vergeleek minister Donner van Binnenlandse Zaken de ict gisteren met de boekdrukkunst. Aanvankelijk door enkelen gebruikt, later bepalend voor de hele samenleving. „En de kerk waarschuwde toen ook al voor zo veel informatie in handen van bepaalde mensen.”

Omgaan met informatie is ook verweven met de politiek, stelde Donner gisteren. Hij bestreed echter dat de overheid totaal onbewust in de nieuwe situatie is gekomen.