„…de mens gaat naar zijn eeuwig huis…” Weet u dan nog niet dat Egypte verdorven is? Aldus spraken de koninklijke raadgevers van Farao toen hij weigerde de kinderen Israëls te laten trekken na alle voorgaande plagen die Egypte getroffen hadden. De hoogmoedige Farao nochtans bleef zo verstokt dat hij de toorn Gods over zich en over zijn gehele land trok.

De ondervinding had de raadgevers na alle uitgestane plagen tot hun schade wijs gemaakt. Uit voorzorg én voor ’s lands bestwil en welvaart zeiden zij: Weet gij dan nog niet dat Egypte verdorven is? Hebt gij dan uw koninklijke ambt en vaderlijke zorg geheel en al vergeten? Ziet gij liever dat Egypte door nog meer plagen ondergaat, dan dat gij door noodzakelijke gehoorzaamheid het volk van de God van Israël zou laten trekken?

U zou billijk zijn als een vader van het land door zorg te dragen voor de welvaart van uw onderdanen. Echter, u gaat de reeds uitgestane schade weinig ter harte.

Het schijnt dat u liever wilt aanzien dat uw land onder woedende rampen komt, dan dat u door een opgedrongen vrede de God van Israël de eer zou willen geven en zou bekennen dat hij machtiger is dan u, Farao.

Coenraad Mel, predikant te Hersfeld

(”De mens gaat naar zijn eeuwig huis”, 1731)