Datzelfde kuiken krijgt tachtig dagen de tijd om groot te worden – terwijl een gemiddeld vleeskuiken na veertig dagen wordt geslacht.

Polderhoen, een bedrijf uit de Flevopolder, was een van de organisaties die zich donderdag presenteerden op de beurs BioVak in Zwolle. Ongeveer 360 standhouders brachten de biologische sector voor het voetlicht.

Ondernemers wisselden informatie uit over biologische aardappelen, bodembewerking, biologische diervoeders. Er werd gekookt in slimme pannen, een bakker bakte broodjes van spelt uit de IJsselvallei en mensen konden duurzame gehaktballen proeven. Het rook erg lekker op de beurs.

Onderzoekers, beleidsmakers en boeren gingen met elkaar in debat over verschillende onderwerpen. Zoals over dierenwelzijn in de biologische sector. Er gaat veel goed, concluderen onderzoekers van Wageningen UR in een rapport uit 2010, maar „er zijn ook verbeterpunten.”

Geitenhouder Gerrit Verhoeven wond er geen doekjes om: een rapport hoeft hem niet te vertellen hoe hij met zijn geiten moet omgaan. „Als je boeren van bovenaf verplicht tot prestaties, blijft het een gevecht. De kunst is om boeren zelf mee te krijgen, dan creëer je draagvlak.”

Stel, een onderzoeker zegt: Een geit klimt graag. „Dus moet er een baal stro in de stal. Eén geit klimt daarop en blijft er de rest van de middag staan; de andere 99 willen er ook op, maar denken: „Ik mag niet.” Hoezo, dierenwelzijn? Kun je niet beter een paar dode bomen in de wei leggen? En om dieren te laten schuren: moet je dure borstels aanschaffen? Of is het een idee takkenbossen te gebruiken?”

Verhoeven pretendeert niet dat de biologische sector gearriveerd is. Er worden nog steeds stappen gezet rond dierenwelzijn. In zijn eigen sector noemt hij de geitenbokjes, die niet meer steevast met vijf of zes weken levend op transport gaan naar Frankrijk of Spanje. Bioboeren zetten zich in om de beestjes zelf af te mesten en het vlees regionaal proberen af te zetten. De website geitenvlees.com is zo’n initiatief om het vlees in Nederland te promoten.

Heel iets anders lieten Joop en Henny Schalen zien op de beurs. Via het bedrijfje Kopersporen verkopen zij Slakkenschrik: een koperen ring die je om een slaplantje kunt leggen. Slakken zijn dol op pasgeplante sla, maar als ze tegen koper botsen voelen ze een lichte schok. Dat komt doordat er in het lichaamsvocht van een slak ook koper zit, volgens Schalen. De slak maakt rechtsomkeert. „Slakken zijn opruimers in de tuin”, benadrukt Schalen. „Ze zijn nuttig. Op deze manier maak je ze niet dood, maar houd je ze bij planten vandaan waar je zuinig op bent. Dit is de milieuvriendelijkste manier van slakken bestrijden.”