Katsav werd in december 1945 in Iran, Israëls huidige aartsvijand, geboren als oudste van acht kinderen. In 1951 emigreerde hij met zijn ouders naar Israël en groeide daar op in een tentenkamp dat later de stad Kriyat Malachi zou worden.

Katsav studeerde economie en geschiedenis aan de universiteit van Jeruzalem en schreef voor de populaire ochtendkrant Yediot Aharonot. Hij werd in 1969 als 24-jarige student gekozen tot burgemeester van Kriyat Malachi.

Vanaf 1977 maakt hij voor de rechtse Likudpartij deel uit van het parlement, de Knesset. Hij was minister van Arbeid en Sociale Zaken (1984-1988) en van Transport (1988-1992). In het eerste kabinet van premier Benjamin Netanyahu (1996-1999) was hij vice-premier en minister van Toerisme.

Katsav werd in juli 2000 tot president gekozen. Hij volgde Ezer Weizman op, die moest opstappen na onthullingen over omkoping.

Katsavs verkiezing kwam als een volslagen verrassing omdat hij de gedoodverfde opvolger van Weizman, de nationaal en internationaal vermaarde Shimon Peres, versloeg. Slechts een kwart van de Israëliërs wilde Katsav en ook zijn eigen Likudpartij liep niet erg warm voor hem. Toch koos het parlement hem als president, precies zoals hij had voorspeld. Katsav kreeg 63 stemmen, zes meer dan Peres.

De zedenzaak die donderdag leidde tot een veroordeling kwam in 2006 aan het licht, nadat enkele medewerksters een klacht tegen hem hadden ingediend wegens verkrachtingen en seksueel misbruik. Hij zou zich daaraan schuldig hebben gemaakt toen hij minister van Toerisme was en later als president van Israël.

Een jaar later trad Katsav onder druk van de zware beschuldigingen af als president. Hij ging aanvankelijk in op een schikking met justitie waarin hij deels schuld bekende in ruil voor strafvermindering. Later verwierp hij de schikking alsnog.

Katsav heeft laten weten dat hij in hoger beroep gaat. Hij heeft altijd ontkend schuldig te zijn aan de verkrachtingen.