De kerkklok in Venetië Mestre had afgelopen maandag net tien uur geslagen toen een man met een wollen muts en een sjaal om zijn gezicht een tabakswinkel binnenkwam. Bij de balie toonde hij een pistool. De eigenaar achter de toonbank begreep wat de bedoeling was en bewoog zijn hand al naar de kassa om de overvaller tegemoet te komen.

Volgens het dagblad La Stampa richtte de overvaller vervolgens het pistool –dat naar later bleek uit een speelgoedwinkel kwam– naar beneden en zei: „Maar wat ben ik eigenlijk aan het doen?” Zonder de kassa aan te raken, draaide de man zich om, liep de zaak uit en vertrok op zijn fiets.

Terwijl de politie uitrukte naar de tabakszaak, meldde zich een man bij het politiekantoor. Het bleek een 43-jarige werkloze handwerksman die zei de gestaakte roofoverval te hebben gepleegd. Prompt werd hij naar de gevangenis afgevoerd. „Ik had hem omhelsd”, schreef commentator Massimo Gramellini gisteren in La Stampa. „Het is immers zeldzaam dat mensen hun fouten inzien.” De lokale krant Nuova Venezia meldde op zijn website dat de overvaller niet alleen uit economische nood tot zijn daad zou zijn gekomen, maar ook wegens een sterfgeval in de familie.

Dat de economische crisis tot dit soort publieke bezinning leidt blijkt ook uit een bericht in La Stampa, waarin wordt verhaald van een kerstfeest op een lagere school in Turijn. In het bijzijn van alle ouders werden de kinderen er naar het podium gehaald en gevraagd naar hun kerstwens. Een kind zei: „Ik zou willen dat mijn vader en moeder weer werk krijgen.” Een doodse stilte kwam over de zaal, berichtte La Stampa. Een vader in de zaal putte naar eigen zeggen moed uit het voorval: „Als een kind niet om speelgoed vraagt, maar om werk voor zijn ouders, dan is er nog hoop voor deze wereld.”