Dr. H. van den Belt schrijft dat in het dinsdag verschenen nummer van het tijdschrift Theologia Reformata, dat gewijd is aan schepping en evolutie. Het is bedoeld om de „vragencomplexen” rond dit thema verder te doordenken, aldus hoofdredacteur prof. dr. W. Verboom.

In zijn bijdrage ”Van open fundamentalisme naar jonge aarde creationisme” geeft dr. Van den Belt een historische schets van hoe orthodoxe protestanten zijn omgegaan met de evolutietheorie. Aanvankelijk was er „vooral openheid voor de mogelijkheid van de macro-evolutie en vertrouwen dat de exegese van Genesis in overeenstemming te brengen is met een vorm van evolutie”, concludeert hij.

Tegenstanders van de evolutietheorie hadden vooral filosofische bezwaren; geen exegetische en dogmatische. Dat er aan het begin van de 20e eeuw meer verzet komt tegen de macro-evolutie schrijft hij vooral toe aan een „versmalling” binnen het Amerikaanse fundamentalisme. De zond vloed krijgt „een centrale rol” bij het verklaren van discrepanties tussen de Bijbel en de evolutietheorie. Dr. Van den Belt ziet hier een verband met het letterlijk lezen van profetieën als gevolg van het dispensationalisme, dat de wereldgeschiedenis opdeelt in verschillende bedelingen. Het huidige jongeaardecreationisme borduurt voort op dit „versmalde fundamentalisme”, aldus de universitair docent vanwege de Gereformeerde Bond in Utrecht.

Hoewel de aanvankelijke openheid naar de evolutietheorie „wat naïef” was, kan ze volgens hem „orthodoxe christenen ook nu nog inspireren om niet met een exclusief beroep op de Schrift de deur dicht te doen voor gegevens die niet stroken met wat de Bijbel op het eerste gezicht leert.”

Prof. dr. G. van den Brink wijst op de coccejanen in de 17e eeuw, die het nieuwe heliocentrische wereldbeeld niet in strijd achtten met de Bijbel. „Misschien hebben wij vandaag dus opnieuw ”coccejanen” nodig: christenen die oprecht gelovig leven, ook in hun dagelijkse omgang met de Bijbel, maar daarom nog niet afwijzend staan tegenover de resultaten van de evolutiewetenschap.”

Prof. dr. M. J. Paul is minder positief over de mogelijkheden om de Bijbel en de evolutietheorie met elkaar in overeenstemming te brengen. Hij vindt de voorgestelde compromissen niet bevredigend, omdat deze slechts mogelijk zijn door „allerlei aspecten van zowel de Bijbelse openbaring als de evolutieleer buiten beschouwing te laten.”

Acceptie van gangbare theorieën kan op de lange termijn bovendien „allerlei ongewenste neveneffecten opleveren en geloofszaken ondermijnen.”

Ook de vrijgemaakte theologen dr. K. van Bekkum en prof. dr. G. Kwakkel leveren een bijdrage aan het nummer.