Assange is een journalist, internetactivist en hacker die geboren werd in de stad Townsville in het noordoosten van Australië. Zijn ouders hadden een reizend theatergezelschap, wat ervoor zorgde dat hij tientallen scholen en zes universiteiten bezocht.

Uiteindelijk vestigde hij zich in Melbourne waar hij aan de slag ging als computerprogrammeur. Assange kreeg in die periode een zoon die inmiddels bij zijn ex-vriendin woont. Het stel ging uit elkaar toen Assange begin jaren negentig vervolgd werd voor zijn bezigheden als hacker.

Sinds bekend werd dat Assange betrokken was bij WikiLeaks, heeft hij geen vaste woonplek meer. Naar eigen zeggen sliep hij op vliegvelden, om te voorkomen dat Amerikaanse veiligheidsdiensten hem in handen kregen. Hij woonde onder andere in Tanzania, Kenia, IJsland en Zweden. Hij maakt daarbij onder meer gebruik van zijn netwerk onder internetactivisten.

Ook de Nederlandse internetactivist Rop Gonggrijp is een kennis van Assange. De oprichter van de internetprovider XS4ALL is nauw betrokken bij WikiLeaks. Zo hielp hij in maart 2010 mee met het publiceren van videobeelden waarop te zien is hoe een Amerikaanse Apache-helikopter in 2007 achttien Iraakse burgers doodde.

Assange denkt dat hij overal gevolgd wordt. Omdat hij vermoedt dat hij gevaar loopt door zijn werkzaamheden, verhuist hij vaak. Mediaoptredens zijn zeldzaam. Veel communicatie met de buitenwereld verloopt via de website van WikiLeaks en via Twitter. Het is bekend dat hij vaak werkt op computers die niet op het internet zijn aangesloten.

Kritiek op WikiLeaks legt Assange naast zich neer. Tegenstanders vinden dat de geheime documenten de veiligheid van landen, instanties en personen in gevaar brengen. Zo zouden volgens mensenrechtenorganisaties Afghaanse burgers die meewerken met de Amerikanen traceerbaar zijn geworden door gelekte documenten. Ook het gebruik van volledig anonieme bronnen levert Assange kritiek op.

Volgens Assange heiligt het doel echter de middelen. Hij vindt een transparante, controleerbare overheid en het naar buiten brengen van misstanden zwaarder wegen dan de nadelen. Zijn motto, zoals hij dat in het Britse weekblad The Economist verwoordde: „informatie die klopt, doet goed.”