Dat stelt de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (WRR) voor in zijn dinsdagmiddag gepresenteerde rapport ”Aan het buitenland gehecht”.

De „verouderde logica van departementen” werkt niet meer, constateert de raad. Nieuwe instrumenten voor het buitenlandbeleid zijn nodig om „strategische keuzes zichtbaar te maken en er in het parlement strategisch over te kunnen debatteren.”

De vergrote invloed van de minister-president op het buitenlandbeleid zou ook zichtbaarder moeten worden, stelt de WRR. Zeker sinds de invoering van het Verdrag van Lissabon is de rol van de premier op Europees vlak formeel gegroeid. De naam van het departement van Algemene Zaken, waarover hij de scepter zwaait, zou moeten worden uitgebreid met ”en Europese Zaken”. Volgens de WRR zou die uitgebreide titel „de vervlechting van het nationale en het Europese, alsmede de persoonlijke Europese verantwoordelijkheid van de premier, correcter tot uitdrukking brengen.”

Het adviescollege stelt in zijn rapport dat het buitenlandbeleid versnipperd is en een „overkoepelende visie” mist op basis waarvan prioriteiten kunnen worden bepaald. Keuzes zijn volgens de WRR nodig. Zeker in deze tijd van financiële krapte.