Dat zei ir. J. van der Graaf, voormalig algemeen secretaris van de Gereformeerde Bond, maandag op een bijeenkomst in Terschuur. Van der Graaf hekelde het „gelijkheidsdenken van veel libertijnen vandaag de dag. Zij dringen religie naar achter de voordeur en claimen intussen de vrijheid om binnen de religies te infiltreren. Dat mag een gotspe heten.”

„Gelukkig zijn de kerken tot heden grosso modo gevrijwaard van deze infiltratie”, stelde Van der Graaf. „De burgerlijke rechter toetst tot heden bij kerkelijke gedingen slechts marginaal het kerkrecht en breekt niet in bij het kerkrecht. Kerken worden nog niet gedwongen de moderne visie op gelijkheid van man en vrouw door te trekken naar de ambtelijke praktijk.”

Mr. A. Weggeman, SGP-gemeenteraadslid te Capelle aan den IJssel en jurist bij de Raad van State, viel Van der Graaf bij in zijn analyse, maar voegde er wel aan toe dat maatschappelijke organisaties sinds enige tijd niet meer gevrijwaard zijn van uit het gelijkheidsdenken voortkomende bemoeizucht. Hij verwees naar de SGP, die steeds meer onder druk komt te staan om vrouwen toe te laten als volwaardig lid.

Dit vormt in zekere zin toch een bedreiging voor de kerken, oordeelden Weggeman en Van der Graaf. Naarmate de overheid kerken steeds meer gaat zien als gewone maatschappelijke organisaties, zal de drempel lager worden om ook bij kerken te infiltreren. Nu we gezien hebben dat libertijnen soms al „oprukken tot achter de voordeur van de kerk, zoals toen in de Bossche Sint-Jan aan een homo de communie werd geweigerd, wordt het tijd dat de overheid een nieuw edict van tolerantie uitvaardigt”, vindt Van der Graaf.

De bezinningsbijeenkomst in Terschuur vond plaats naar aanleiding van het dit jaar verschenen boek van dr. H. Post, ”Gelijkheid als nieuwe religie”. Volgens Post suggereren moderne gelijkheidsdrijvers te vaak een conflict tussen het gelijkheidsbeginsel en de klassieke vrijheden van organisaties. „Dan wordt het voorgesteld alsof het een privilege, een soort van toegeeflijkheid is dat christelijke scholen een eigen toelatingsbeleid mogen voeren. Maar het is geen privilege, het is een recht.”