Er komt een nieuw systeem met beschrijvingen van het dreigingsniveau, net zoals in Nederland. Het is nog onduidelijk wanneer de VS precies stoppen met de kleurcodes.

Het Amerikaanse minister van Binnenlandse Veiligheid introduceerde het kleuralarm in maart 2002, in een reactie op de terreuraanslagen van 11 september 2001 in de Verenigde Staten. De Democraten, toen nog in de oppositie, uitten kritiek op het systeem, dat geen informatie over terreurdreiging zou verschaffen, maar slechts angsten bij het publiek zou aanwakkeren.

Onder de huidige minister van Binnenlandse veiligheid, de Democraat Janet Napolitano, wordt gewerkt aan een nieuw systeem, dat effectievere informatie over terreurdreiging moet geven aan burgers.

In totaal worden in de VS op dit moment vijf niveau’s van terreurdreiging onderscheiden met kleuren. Code Groen is het laagste niveau met een vermeend geringe kans op een terroristische aanslag. Er gelden geen speciale veiligheidsmaatregelen.

Onder code Blauw is sprake van een „algemeen risico” op terreuraanslagen. De autoriteiten nemen dan eerste maatregelen zoals het testen van de communicatie tussen overheidsdiensten en het actualiseren van rampenplannen. Het publiek wordt geïnformeerd. De autoriteiten spreken bij code Geel van een „aanzienlijke kans” op terreuraanslagen. De beveiliging van belangrijke en kwetsbare locaties wordt opgevoerd. Deze code was in de afgelopen jaren vrijwel steevast van kracht.

Voor luchthavens geldt al tijden code Oranje: de kans op een terroristische aanslag wordt hier groot geacht. Bij code Rood, de hoogste alarmfase, is de kans op terreurdaden zeer groot. Speciale hulpteams moeten paraat zijn, publieke gebouwen kunnen worden ontruimd.

In Nederland hanteert de Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding vier niveaus. Op dit moment is het basisniveau van kracht. Dit niveau kan drie keer worden opgeschaald: naar lichte dreiging, matige dreiging en hoge dreiging. Elke stap gaat gepaard met een reeks steeds zwaardere en ingrijpendere maatregelen.