Maandagochtend. Lange files in beide richtingen op de A58, die bij de Vlaketunnel tussen ’s-Gravenpolder en Kruiningen is afgesloten. Een omleidingsroute bied geen soelaas: die is dicht door een ongeval. Via Ant­werpen omrijden kan, maar levert veel ander fileleed op. En ook via de Zeelandbrug, al gauw een ommetje van 100 kilometer, is doorrijden een utopie.

„Het houdt me wel bezig”, zegt Nancy Schrier uit Hansweert. „Als er in Zeeland een ramp gebeurt of zo, met de kerncentrale bijvoorbeeld, dan wil iedereen massaal Zeeland uit. Maar hoe moet dat dan? Daar sta ik nu wel even bij stil.”

Schrier zit op haar scooter op een dijk langs het Kanaal door Zuid-Beveland naar de werkzaamheden op het lege wegdek van de A58 onder haar te kijken. In de verte kruipt het verkeer, via haastig aangelegde extra afslagen, over de alter­natieve route. De kransslagader heeft een bypass gekregen.

Een stel laat de hond uit. „Nu zijn de sluizen bij Hansweert ook nog dicht”, bromt de man. „Heel Zeeland zit op slot.”

Grijpers en zware vracht­wagens rijden bij het begin van de tunnel af en aan. Metershoge torens van beton staan, samen met zandzakken, dwars over de snelweg om het opstandige wegdek in toom te houden nadat het vrijdagavond plots omhoogkwam. De oorzaak is nog altijd onbekend; mogelijk speelt water onder het wegdek een rol.

Twee mannen in oranje hesjes bestuderen een elektriciteitskastje bij de ingang van de tunnel. Een derde slaat, druk gebarend, aan het bellen.

„Da’s nu echt Rijkswaterstaat”, foetert een jogger uit Kapelle. Hij wijst naar de lege weg. „Waarom laten ze het verkeer niet rustig over de vluchtstrook langs de betonblokken rijden?”

Rijkswaterstaat heeft zijn wens gehoord. Sinds vanmorgen kan het verkeer weer mondjesmaat door de Vlaketunnel. Maar de omleidingen blijven in elk geval nog de hele week.

Langs de trage stroom verkeer zoeft, als redder in nood, de inter­city naar Amsterdam voorbij. Voor wie écht haast heeft.