Dat blijkt uit onderzoek van de Amerikaanse Harvard Medical School. Een van de onderzoekers, geneticus Paul de Bakker, werkt ook bij het UMC Utrecht, meldde het universitaire ziekenhuis vrijdag. De resultaten van de studie zijn verschenen in het wetenschappelijke tijdschrift Science.

De wetenschappers vergeleken het DNA van mensen bij wie hiv-besmetting niet tot aids heeft geleid, met dat van patiënten die wel ziek zijn geworden. Zij ontdekten dat het grootste deel van de mensen uit de eerste groep slechts in één gen verschilt van andere seropositieven.

Eerdere studies hadden al aangetoond dat bij sommige mensen het afweersysteem veel langer weerstand biedt tegen hiv. Die mensen kunnen uiteindelijk wel aids krijgen, maar pas jaren later dan gemiddeld. Ook was al duidelijk in welke groep eiwitten in het DNA de onderzoekers moesten zoeken.

Desondanks heeft het onderzoek jaren geduurd. Dat komt doordat de genetische variatie die beschermt tegen hiv bij slechts een op de driehonderd patiënten voorkomt. Uiteindelijk zijn de gegevens van duizend van deze patiënten in Europa en Amerika vergeleken met die van 2600 andere hiv-patiënten.

Het gen dat de wetenschappers op die manier ontdekten, helpt het immuunsysteem om met hiv geïnfecteerde cellen op te ruimen. Door te bestuderen hoe dat precies in zijn werk gaat, hopen zij aanwijzingen te vinden die op de langere termijn kunnen leiden tot een vaccin dat hetzelfde doet.