„Christelijke kerk leert verzoening door lijden”
KAAPSTAD – Met een bevolking die voor 90 procent uit christenen bestaat, gold Rwanda lange tijd als voorbeeld van een succesvolle christianisering van een Afrikaans land. Totdat er in 1994 zeker 800.000 mensen werden afgeslacht, voornamelijk Tutsi’s. Toch is het christendom in Rwanda er sterker door geworden, zegt Antoine Rutayisire. „We leren wat verzoening betekent.”
Rutayisire, lid van de nationale eenheid en verzoeningscommissie in Rwanda, sprak dinsdag op het derde Lausanne Congres voor Wereldevangelisatie in Kaapstad, Zuid-Afrika. Het evangelicale zendingscongres, dat tot zondag duurt, stond gisteren in het teken van verzoening in een gebroken wereld.
Rutayisire kritiseerde de manier waarop christenen vóór de genocide in 1994 zending bedreven. Zo was er weinig aandacht voor de verschillen tussen de bevolkingsgroepen in Rwanda. Ook richtten zij zich sterk op het memoriseren van Bijbelteksten, terwijl de toepassing op het dagelijks leven vaak ontbrak.
De strijd tussen Hutu’s en Tutsi’s kostte uiteindelijk honderdduizenden mensen het leven. Toch heeft de burgeroorlog ook positieve effecten gehad, aldus Rutayisire. „Het christendom in Rwanda groeide sinds 1994 met 4 procent. We hebben ontdekt wat verzoening betekent. Zonde verdeelt, maar de verkondiging van Jezus Christus en het kruis heelt. Hij neemt de schuld van de zondaar op zich en brengt verzoening.”
Als Rwandezen leren dat ze in Christus een nieuwe schepping zijn, dan brengt dat volgens hem eenheid en verzoening in de samenleving. „In Christus Jezus zijn er geen blanken en zwarten, Hutu’s en Tutsi’s; we zijn één volk.”
Niet alleen in Rwanda, ook in andere delen van de wereld groeit de kerk. Dat komt echter niet doordat christenen financieel zoveel bijdragen aan de zending, zo bleek dinsdagmiddag tijdens een deelsessie op het Lausannecongres. De gemiddelde christen geeft slechts 2 procent van zijn inkomen aan de verspreiding van het Evangelie.
Verschillende sprekers benadrukten dat het God om het hart van mensen gaat, niet om hun geld. Toch is het niet onbelangrijk hoe christenen met hun financiën omgaan. „De meesten zijn verrast als ze ontdekken dat de Bijbel twee keer zoveel over geld spreekt dan over geloof en gebed bij elkaar’, zegt Ivor Probalan. „Niet minder dan 15 procent van de woorden van Jezus gaan over geld.”
Het probleem in de kerk is niet het gebrek aan middelen, maar dat die niet goed worden gebruikt, zegt een ander. „Christenen moeten leren dat ze geld niet bezitten maar beheren om uit te delen aan anderen. Zo is God ook: Hij had de wereld zo lief, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon heeft gegeven.”
