5 augustus: Door een instorting op 625 meter diepte komen de 33 mijnwerkers vast te zitten in een kleine goud- en kopermijn nabij de noordelijke Chileense stad Copiapo.

8 augustus: Reddingswerkers beginnen met boorwerkzaamheden in de hoop de mijnwerkers te bereiken.

22 augustus: Een boor bereikt een ruimte waar de mijnwerkers kunnen komen. De reddingswerkers horen klopgeluiden op de boor. Enkele uren later komt door het boorgat een briefje naar boven waarop staat dat de 33 kompels het goed maken. Uit videobeelden blijkt dat de mannen de beproeving opmerkelijk goed hebben doorstaan.

23 augustus: Door het boorgat wordt voor het eerst voedsel, water en medicijnen naar beneden gelaten. In de loop van de tijd krijgen de mijnwerkers ook cadeaus, onder meer voetbalshirts en rozenkransen gezegend door de paus.

4 oktober: De mijnwerkers moeten zich klaar gaan maken voor hun redding. Artsen en psycologen letten op hun gezondheid. Ook moeten ze afscheid gaan nemen van hun persoonlijke spullen en deze terug sturen naar boven.

9 oktober: Reddingswerkers hebben een boorgat klaar waardoor de mijnwerkers naar boven kunnen komen.

11 oktober: Het boorgat is verstevigd met metalen buizen om instortingen te voorkomen. Daardoor kan begonnen worden met de reddingswerkzaamheden.

12 oktober: De reddingscapsule wordt rond 2.30 uur (Nederlandse tijd) in de schacht gezet. Enkele uren later is de 31-jarige mijnwerker Florencio Avalos de eerste die uit zijn benarde positie is bevrijd.