China stelde zich eerder ten doel de zogeheten CO2-intensiteit te verminderen met 40 tot 45 procent in 2020 ten opzichte van 2005. Dat leidt er niet toe dat de totale hoeveelheid uitstoot vermindert, maar dat de relatieve hoeveelheid afneemt. Daardoor kunnen meer producten gemaakt worden, maar is er minder uitstoot per product.

In het komende vijfjarenplan voor de Chinese economie zal geen systeem voor emissierechtenhandel worden opgenomen. Ook een absolute doelstelling zal ontbreken, aldus Xie. „Om ons doel voor 2020 te bereiken moeten we ons al aanzienlijk inspannen. De makkelijkste problemen zijn eerder al opgelost. De komende periode wordt dus moeilijker.”

Met het oog op een komende tussentop in China werd gehoopt op een strakkere doelstelling. Dat zou een aanzet geweest kunnen zijn voor de komende klimaattop in de Mexicaanse stad Canc£n, eind dit jaar. De algemene verwachting is dat de onderhandelaars ook daar niet tot een wereldwijd, bindend klimaatakkoord komen.

China is een van de grootste vervuilers ter wereld. Het land heeft zich, evenals de VS en meer dan honderd andere landen, achter het akkoord van Kopenhagen geschaard. Dat verwoordt het beginsel dat de veronderstelde opwarming van de aarde moet worden beperkt tot 2 graden Celcius.

Op de klimaattop in het Deense Kopenhagen eind vorig jaar konden regeringsleiders het niet eens worden over een plan om de opwarming van de aarde en de gevreesde gevolgen daarvan gezamenlijk aan te pakken. Het akkoord werd een intentieverklaring, waarin de landen de hoop uitspraken ooit tot bindende afspraken te kunnen komen.

Het akkoord is bedoeld als opvolger van het Kyoto-protocol tot vermindering van de uitstoot van broeikasgassen. Die overeenkomst loopt eind 2012 af.