Van de zuil naar het zout
Er zijn boeken die je met tegenzin uitleest. Niet omdat het allemaal onzin is wat erin staat, maar omdat ze bijvoorbeeld de bezonkenheid missen die een goed boek kenmerkt. De wijn is in de wijnkelder niet gerijpt. Er wordt van alles uitgeflapt, of er wordt naar de lezer geschreeuwd en als iemand naar je schreeuwt klinkt dat in het gewone leven ook niet plezierig.
Dit geldt voor ”Gods agenda: een wereld van verschil”. Het is een soort evangelisch manifest, geschreven door Joel Edwards, voormalig directeur van de Evangelische Alliantie in Engeland. Het bevat tevens bijdragen van enkele voormannen uit de Nederlandse evangelische wereld.
Volgens de schrijvers is het niet de bedoeling dat het Bijbelse getuigenis op zijn tenen door de 21e eeuw sluipt. Dit getuigenis dient de maatschappij te veranderen. En dat kan alleen door Christus op een geloofwaardige manier aan de maatschappij te presenteren. Het manifest heeft tot doel de discussie daarover op gang te brengen.
De schrijvers zijn bezorgd, en geef ze eens ongelijk. Ze vinden dat het fout gaat, zowel in de evangelische groepen en gemeenten als in de geïnstitueerde kerken van deze wereld. Er moeten geloofwaardige vertegenwoordigers van Christus komen die bereid zijn om uit de eigen comfortzone te stappen en op weg te gaan naar mensen zonder God. Het boekje is geadresseerd aan de groeiende evangelische groepen overal ter wereld, maar de schrijvers hopen dat het ook de aandacht zal trekken van andere christenen.
De boodschap is dat de kerk zich moet verbreden en professionaliseren en een soort van dynamisch gebeuren moet worden, gericht op de hele samenleving. We moeten ”van zuil naar zout”. En als het over ”zuil” gaat, dan wijst het vingertje natuurlijk naar de traditionele kerk, want de evangelische beweging heeft geen zuil. Dat zo terloops de traditionele kerken een veeg uit de pan krijgen, gebeurt wel meer. Ik lees ook dat ellende, verlossing en dankbaarheid –een drieslag uit de catechismus van de bevindelijk gereformeerde kerken en nooit omarmd door evangelische groepen– tekortdoet aan de magnifieke inhoud van de goede boodschap van de Bijbel. Nee, volgens de auteurs moeten we terug naar de schepping, de mens als kroon, beeld en gelijkenis van God. Daar begint het Evangelie te lopen. Overigens uit de hoofdschrijver van het manifest ook kritiek op de linker- en de rechterflank van de evangelische beweging.
Het gesprek is tegenwoordig een belangrijk middel. Prediking, onderwijs en getuigenis moeten minder zelfvoldaan worden. We moeten leren af te stemmen op de golflengte van onze luisteraars, met een evangelische boodschap. Persoonlijke redding is startpunt en dienstverlening voor het nut van het algemeen is belangrijker dan het verdedigen van christelijke rechten. De wereld moet veranderen. Metamorfose is Gods idee en valt binnen Zijn langetermijnplanning, maar Hij heeft ons gevraagd erin te participeren, menen de schrijvers.
Het manifest kon mij niet bekoren vanwege de toonzetting en de benadering, ook al zijn de vragen die gesteld worden relevant. Spaarzamelijk wordt verwezen naar de Schrift zelf, en als ernaar wordt verwezen is de interpretatie ervan op zijn minst aanvechtbaar. Ik vraag me af waarom het nodig is de almachtige God en Heere zo in het menselijke vlak te trekken en afhankelijk te maken van ons activisme. In de geschiedenis en de voortgang van Gods Koninkrijk zijn mensen maar kleine, nietige schakeltjes. Gelukkig maar.
Gods agenda: een wereld van verschil. Een wereldwijde oproep voor geestelijke en maatschappelijke verandering, Joel Edwards; met bijdragen van Arnold van Heusden, Arie Kok en Henk P. Medema; uitg. Medema, Heerenveen, 2010; ISBN 978 90 635 3578 0; 204 blz.; € 16,95.