Hij sprak donderdagmiddag tijdens een viering in de Utrechtse Jacobikerk ter gelegenheid van het 40-jarig ambtsjubileum van ds. A. W. van der Plas en diens naderend afscheid als programmamanager van Kerk in Actie.

In 2004 was ds. Van der Plas synodepreses. Plaisier herinnerde eraan dat gedurende het jaar voorafgaande aan de vereniging het gebed om de Geest centraal stond. De vereniging was geen doel op zich, het ging om de „vernieuwing van de kerk tot haar hoge roeping om het sprekende en handelende Lichaam van Jezus Christus te zijn.”

Hij ziet de grote missionaire impuls die de kerk sindsdien heeft gekregen als een gebedsverhoring. „Het is toch een wonder dat deze missionaire beweging grote delen van de kerk aanraakt?”

PKN-voorlichter ds. J. G. Heetderks zei dat in het verlangen naar eenheid en in het gebed van Christus om eenheid in Zijn gemeente het diepste motief tot de vereniging lag. De eenheid werd als een geschenk van de Geest ervaren.

Ds. Heetderks: „Meebidden met Christus om de eenheid van de kerk is niet zonder risico, want in de ander die ik ontmoet en voor wie ik me openstel, ontdek ik uitwerkingen van het Evangelie en van de Geest van God die mij mogelijk vreemd zijn en die mij verrassen en zo ook mijn eigen antwoorden en geloofsbeleving aanvullen of misschien zelfs van een vraagteken voorzien.”

Ds. Heetderks stelde dat ds. Van der Plas, die uit de traditie van de Gereformeerde Bond komt, eerst veel aarzelingen bij de vereniging had, maar het steeds meer als zijn opdracht zag die weg te gaan. „Vertrouwend op de trouw van God en vanuit liefde voor de hele kerk, en niet alleen voor zijn eigen traditie, kwam hij tot de overtuiging dat hij deze weg moest gaan. Als je de diepste kern van het Evangelie kunt delen, vallen ook redenen weg om muren overeind te houden”, aldus de PKN-voorlichter.

Dr. ir. J. van der Graaf, oud-algemeen secretaris van de Gereformeerde Bond, stelde tijdens zijn toespraak dat ds. Van der Plas geleden heeft aan de kerk, „zeker waar hij zag dat het Lichaam van Christus juist scheurde waar het om vereniging ging.”