Veel mensen beelden zich een geloof in van beloften, zonder acht te geven op de geboden of de bedreigingen. Zal Ninevé niet opstaan in het oordeel met dit geslacht en het veroordelen? En dat omdat ze maar één predikatie van bedreiging beluisterd hadden, die zeer kort was en uitwendig zeer gebrekkig.Wij hebben veel predikaties van de Zoon van God en van de apostelen in de Bijbel, zowel de Wet als de bedreiging en het Evangelie als vertroosting. Ze worden dagelijks voor ons uitgesproken, en nochtans bekeren wij ons niet.

Het is een wonderlijke voorrede die deze jonge profeet voor zijn eerste predikatie hield. Hij spreekt zowel tot de oversten als tot het volk, maar hij geeft ze een naam die ze zelf niet zouden aannemen. En terwijl hij het woord des Heeren tot hen spreekt, kon hij hen niet vleien, zoals zij zichzelf wel deden.

Was dit dan niet het volk des Heeren, Zijn deel en erfenis? Had Hij hen niet uit alle volkeren verkoren? Waren deze oversten dan niet de vorsten van Juda, de gezalfden des Heeren? Stonden ze niet in het verbond met God en waren ze niet afgescheiden van alle andere volken?

Toch noemt de profeet hen „oversten van Sodom en volk van Gomorra.” Waarom worden ze dan met de ergste volken vergeleken? Men zou eerst denken dat de profeet sprak tot Sodom en Gomorra, maar bij nader horen spreekt hij tot de oversten van Juda en Jeruzalem.

Hugo Binning, predikant te Govan (Schotland) (Vernedering des harten, 1705)