In ”De nazi-jager” stelt de Israëlische historicus in columnist voor het dagblad Haaretz Tom Segev dat Wiesenthal jarenlang op de loonlijst stond van in eerste instantie de politieke dienst van het ministerie van Buitenlandse Zaken en later de Mossad. Deze dienst financierde in 1960 zijn kantoor in Wenen en voorzag hem van een Israëlisch paspoort. Wiesenthal opereerde onder de codenaam Theocrat.

Wiesenthal speelde volgens Segev een cruciale rol bij de opsporing van Adolf Eichmann, de organisator van de Jodenvernietiging in Europa tijdens de Tweede Wereldoorlog. In 1953 liet Wiesenthal de Mossad weten dat Eichmann in Argentinië verbleef. Agenten van de geheime dienst arresteerden de nazi in 1960 in Buenos Aires, waarna hij in het geheim werd overgebracht naar Israël. Eichmann werd berecht en in 1962 geëxecuteerd door middel van de strop. Dit tot ongenoegen van Wiesenthal, die hoopte op meer getuigenverklaringen van Eichmann.

Wiesenthal, overleefde detenties in meerdere concentratiekampen en was na de oorlog betrokken bij de vervolging van meer dan 1100 nazi’s. Tot zijn successen telde hij onder meer de aanhouding van Franz Stangl, de commandant van de vernietigingskampen Treblinka en Sobibor en de arrestatie van Karl Silberbauer. Deze Gestapo-officier gaf toe Anne Frank uit het Amsterdamse Achterhuis te hebben gehaald.

Bij zijn speurtocht werkte hij onder het motto ”recht, geen wraak”. Het Simon Wiesenthal Center is opgericht als eerbetoon aan zijn levenswerk. Hij is veelvuldig onderscheiden onder meer met de Amerikaanse Presidential Medal of Freedom en de Erasmusprijs.

In 2005 overleed Wiesenthal op 96-jarige leeftijd in zijn woonplaats Wenen.