Lubbers reageerde fel op kritische vragen van vooral D66-leider Alexander Pechtold. „Niet ik heb de opdracht op een andere manier moeten uitvoeren”, zei hij tegen Pechtold. De ene na de andere fractievoorzitter wilde niet praten over andere varianten, voordat rechts onderzocht was. „Dat is de realiteit”, zei Lubbers.

PvdA-leider Job Cohen wierp Lubbers voor de voeten dat „tijdens het spel de spelregels zijn veranderd”, omdat de informateur alleen de opdracht had de mogelijkheden voor een meerderheidskabinet te onderzoeken.

Maar Lubbers reageerde daarop dat hij vrijdag 23 juli „in alle helderheid” naar buiten heeft gebracht dat hij van zijn opdracht zou afwijken en dat uit de informele gesprekken tussen VVD, PVV en CDA ook een minderheidskabinet zou kunnen rollen. Dat was dan het moment geweest om te protesteren en bij de informateur of de Kamervoorzitter aan de bel te trekken. Je kunt niet een week later zeggen dat het anders is gelopen en dan een probleem constateren, hield Lubbers vooral PvdA, D66 en GroenLinks voor.

Hij maakte duidelijk dat de fractievoorzitters hem de ruimte niet gaven om alternatieve meerderheidscoalities te onderzoeken zolang niet eerst naar een rechts kabinet was gekeken. Lubbers betreurt het dat die mogelijkheid hem niet werd gegund.

Lubbers beaamde op vragen van ChristenUnie-Kamerlid Arie Slob dat hij zijn oorspronkelijke opdracht om te kijken naar een regulier meerderheidskabinet dat kon bogen op steun in de Tweede en Eerste Kamer, niet had kunnen uitvoeren. Daarom gaf hij de opdracht aan Rutte, Wilders en Verhagen om informeel met z’n drieën om de tafel te gaan en bracht hij dat ook onmiddellijk naar buiten. De verklaring die hij daarover naar buiten bracht, had hij afgestemd met Verhagen. Ook Rutte en Wilders waren erover ingelicht.