Er wordt nog te veel gedacht dat het gebied van de psychologie neutraal terrein is, aldus de EH-docent, tijdens het congres over ”De uitwerking van het geestelijk leven op de persoonlijkheid”. Als voorbeeld noemde Ouweneel de zonde tegen de Heilige Geest. „Een psycholoog zei eens tegen een patiënt die hiermee aangevochten werd dat hij maar naar een predikant moest gaan. Dit soort dingen kan echt niet. Psychologen zouden een grondige christelijke training moeten hebben, voordat ze losgelaten kunnen worden op christenpatiënten.”

Terwijl vroeger alle ziekten aan demonie toegeschreven werden, slaat men nu over naar het tegendeel en wil men geen enkele ziekte meer in verbinding brengen met demonie, betoogde Ouweneel. „Feit is dat mensen jarenlang een therapie kunnen volgen en ineens bevrijd worden als ze in aanraking komen met bevrijdingsbediening. In die bediening neemt de theologie een belangrijke plaats in.”

Ouweneel bepleitte twintig jaar geleden al dat psychische hulpverleners zowel de psychologie als de theologie zouden kennen. „Ik zie er nu nog bitter weinig van.”

Drs. A. Hegger, werkzaam als psychotherapeut bij stichting Eleos, stelde dat mensen hulp zoeken omdat ze vastlopen op het gebied van hun relaties, niet in hun geloof. „Deze mensen hebben vooral goede en zorgvuldige hulp nodig. Hoeveel je ook in de Bijbel leest, je kunt daaraan niet een bepaalde behandeling ontlenen. Psychologie en psychiatrie hebben een eigenstandige en beperkte methodiek, die als zodanig geaccepteerd dient te worden.”

We kunnen een christelijk godsbeeld gemakkelijk naar eigen hand zetten, waarschuwde Hegger. „We willen als christen-psychotherapeut niet het geloof actief uitzaaien, maar soms kan het zaad niet opgroeien vanwege de distelen en het onkruid. Wij zijn dan bezig om de akker te ploegen en de stenen eruit te halen.” Hegger noemde de gereformeerde hulpverlening „een vorm van heilgymnastiek”, namelijk om het Woord van God te verbinden met wetenschappelijke bevindingen.

Drs. R. J. A. Doornebal, docent filosofie en ethiek aan de Christelijke Hogeschool Ede (CHE), zei te verwachten dat het aantal gevallen van demonische gebondenheid, al dan niet gekoppeld aan geestesziekten, zal toenemen in Nederland. „Mensen stellen zich steeds meer open voor demonische beïnvloeding, ook christenen. Kinderen worden steeds meer opgeroepen te experimenteren met allerlei rituelen. Occulte computerspelletjes en video’s, satanisme en magie hebben hun funeste uitwerking ook op christenen, waarvoor soms gebeden moet worden om bevrijding. Velen zijn zich ervan bewust niet vrij te zijn. Gebedspastoraat is hier een belangrijk middel.” Doornebal bepleitte herwaardering voor de geestelijke gaven van onderscheiding en uitdrijving zoals die in de Vroege Kerk aanwezig waren.

Drs. E. J. van Dijk, EH-directeur, komt veel wanhoop tegen, ook onder studenten. Maar „wat perspectief biedt is de mogelijkheid tot verandering. Dát is het wezen van de hoop. We mogen weten dat er een Verlosser is Die bevrijding geeft.”

In haar stellingen zei ze dat aan veel psychische moeiten zelfzucht ten grondslag ligt. „Het betreft hier de strijd tussen vlees en Geest.” Ze noemde het ook merkwaardig dat depressiviteit binnen de kerken net zo’n vertrouwd verschijnsel is als daarbuiten.