Na de Schiedammer Parkmoord, op een meisje van tien, laaide de discussie over de kwaliteit van opsporing en vervolging flink op. Een man zat ten onrechte vier jaar in de gevangenis voor deze moord, waarbij een elfjarige jongen gewond raakte. Er was sprake geweest van een ‘tunnelvisie’, waarbij te vroeg is uitgegaan van een bepaalde verdachte.

Een speciaal opgerichte evaluatiecommissie was zeer kritisch. Het programma ”Versterking Opsporing en Vervolging” werd in het leven geroepen. Dat heeft inmiddels geleid tot nieuwe mogelijkheden om deskundigen van buiten om hun mening over een zaak te vragen, en tot toetsing van beslissingen door niet bij de kwestie betrokken medewerkers.

Het programma omvatte geen maatregelen voor de strafrechtspraak, maar de Raad voor de rechtspraak voerde zelf maatregelen in. Zo werd ook een ‘eigenwijsheidskamer’ ontwikkeld, waarin strafrechters onder leiding van coaches hun ‘reflectief vermogen’ kunnen ontwikkelen. Daardoor moeten ze een frisse kijk op het eigen handelen en het samenwerken houden.