De Azerbeidzjaan is dertien dagen geleden het azc uitgezet, omdat hij al 3,5 jaar is uitgeprocedeerd. Hij wil niet vertrekken omdat zijn moeder en zijn broertje nog wel in het azc verblijven.

Grigori kwam vijf jaar geleden naar Nederland. Nadat hij van 1989 tot 1991 voor Azerbeidzjan in de oorlog tegen Armenië vocht, vluchtte hij naar Rusland. In 1998 kwam hij naar Nederland. Na anderhalf jaar was Grigori uitgeprocedeerd, maar mede omdat hij lijdt aan hepatitis C en een raadselachtige leveraandoening heeft, werd het verblijf verlengd.

Grigori’s moeder en een broertje verzorgen hem. „Ik heb nog voor twee weken zakgeld, maar daarna moeten mijn moeder en broertje alles voor mij betalen. Ook heb ik nog maar voor anderhalve week methadon en oxazepam. In de oorlog kregen wij altijd drugs toegediend, daarom ben ik nu verslaafd. Ik slaap daardoor helemaal niet meer”, aldus Grigori.

Van een voorbijganger heeft hij wat dekens gekregen en een vlag van de Verenigde Staten. „Ik ben blij dat Saddam weg is, maar oorlog is nooit goed. Er vallen altijd onschuldige slachtoffers”, vertelt Grigori, terwijl hij door het hek mistroostig naar de profvoetballers van SC Heerenveen kijkt, die op 20 meter van zijn tentje trainen.

Hoe het nu verder moet, weten Grigori en zijn familie zelf niet. „Bij de gemeente kunnen ze niets voor mij doen, omdat ik illegaal ben. Ik blijf hier maar zitten tot ik sterf”, zegt hij.