Het land kwam twee jaar geleden op een zwarte lijst te staan wegens grove schendingen van de mensenrechten bij de winning van diamanten in het district Marange in het oosten van Zimbabwe. De overheid zou de opbrengst van diamantmijnen gebruiken om bloedige conflicten met tegenstanders uit te vechten. Eind juni leek het erop dat het land weer toestemming zou krijgen om diamanten te exporteren, maar dankzij een succesvolle lobby van mensenrechtenorganisaties zag de bloeddiamantenwaakhond daarvan af.

De mijnen in Marange zijn in handen van het Zimbabwaanse leger, dat volgens mensenrechtenorganisaties veel geld verdient door zogeheten bloeddiamanten illegaal te verkopen in het buitenland. De militairen zouden mensen dwingen tot arbeid in de mijnen. Ook zou het leger zich schuldig maken aan moord, marteling en verkrachting.

Het regime van Zimbabwe kreeg recent veel kritiek over de arrestatie van de Zimbabwaanse diamantonderzoeker Farai Maguwu. De onderzoeker was ook enige tijd verdwenen. Maguwu had mogelijk kritische informatie over de situatie in de staatsmijnen van Zimbabwe.

Het systeem tegen bloeddiamanten was oorspronkelijk opgezet om te voorkomen dat rebellenleiders aan geld konden komen. Dat was heel succesvol. Bij Kimberley Process zitten vooral regeringen aan tafel, wat lastig is als juist die mensenrechten schenden.