Dove
’s Morgens, als de dag net uit het ei kruipt en iemand geen zin heeft in geluiden als ”wie wint de verkiezingen” (lang koffiedik kijken is vermoeiend), of later moed moet verzamelen om te horen over politieke aardverschuivingen, bezuinigingen met de botte bijl en liberale goudhaantjes – dan, dus, verschijnt er iets subtiels dat maakt dat het gedoe te verdragen is. En ’s avonds verzacht het de echo’s. Dat iets heet Dove.
Dove –en voor een ander misschien Nivea, of Palmolive– is zo’n detail dat in drukke levens schittert door onzichtbare aanwezigheid. Douchecrème en handzeep bekijk je hooguit bewust als je twee flessen gaat kopen voor de prijs van één: welke smaak wordt het nu?
Nog niet zo lang geleden had de drogist alleen wit-met-blauwe douchecrème van Dove. Nu staan er allerlei kleuren en geuren in het schap, met namen als Luscious Velvet, Silk Lotion, Cream Oil. Met altijd herkenbaar het logo van de gouden duif.
Dove is een product van vleugjes en zijde en zacht. Het suggereert glans en een fluwelen huid. Dove zegt te verzorgen, verzachten en herstellen. (Dove erkent tenminste dat er het een en ander op te knappen valt, in tegenstelling tot mijn mobieltje. Op het scherm van deze iPhone verschijnt af en toe plotsklaps de mededeling ”Niets te herstellen”. „Ah, gelukkig”, zeg ik dan sarcastisch. Ik geloof het nooit. Er is altijd iets te herstellen. Er is veel wat niet heel is op deze aarde.)
Als iemand steevast verzorgingsproducten van Dove koopt, sluimert daar een complimentje in. Alleen, aan wie geef je dat? Het merk wordt op de markt gebracht door het grote Unilever, dat ook soep van Knorr en Unoxworst produceert. Het bedrijf meldt stoer dat in de Verenigde Staten jaarlijks meer dan 1 miljard douches worden genomen met Doveproducten. Unilever weet allang hoe goed Dove is.
Dove is gewoon een slim merk. En niet romantisch of zo. Dus aarzel je met pluimpjes. Op proefdiervrij.nl, waarop bijvoorbeeld wel douchecrème van HEMA staat, is Dove nog niet te bespeuren. Wel is het weer zo dat Unilever inmiddels geen palmolie meer koopt van dubieuze leveranciers – nadat Greenpeace er in 2008 op wees dat het bedrijf niet-duurzame palmolie gebruikte (de productie ervan zou oerbossen kosten).
Hoe dan ook. Ik vrees dat ik een Dovefan ben en blijf. Ik vind het leuk om roze korreltjes te zien in de herstellende nachtlotion – dat moeten de voedende microcapsules zijn. Jaja. Haha. Maar ’s morgens vroeg en ’s avonds laat wil ik dat gewoon geloven.
Daar gaat-ie. Het universum in. Een pluim voor Dove.
