Pinksteren geweest
Te midden van de woestijn van financiële paniekberichten dook afgelopen week een oase op. Terwijl de euro wankelt, de goudprijs naar een recordhoogte stijgt en Haagse politici hun tanden stukbijten op de hypotheekrenteaftrek, was daar plotseling het bericht over die gulle wethouder in het Veluwse dorpje Rijshorst. Tegen alle negatieve beurssentimenten in, durft hij het aan over de brug te komen voor de kerkelijke gemeenschap in zijn dorp. Een man met lef, die Winants, dat moet gezegd.
Omdat het bericht weinig aandacht in de media kreeg, deel ik hier graag alsnog publiek een pluim uit aan het college van Rijshorst. De plaatselijke hersteld gereformeerde kerk was danig in financiële problemen gekomen, maar dankzij het raadsbesluit van woensdagavond is er weer licht aan het eind van de tunnel. Tijdens de vergadering stribbelden vooral GroenLinks, SP en VVD tegen en klonken er stevige verwijten aan de kerkenraad. Deze partijen hadden zeven jaar geleden al aarzelingen bij het besluit om een nieuw kerkgebouw neer te zetten aan de rand van het dorp. De kerkenraad verwachtte toen een gestage groei van het aantal leden, maar mede door het vertrek van de predikant bleef die aanwas achter en laten jongeren hun plaats op zondag leeg.
Tijdens de raadsvergadering schamperde een van de politici dat de kerkelijke gemeente kennelijk weinig waarde meer hecht aan de scheiding tussen kerk en staat en nu gretig de hand ophoudt bij de overheid. De SP’er wees erop dat de predikant een jaarsalaris van 180.000 euro had.
Een meerderheid van de raadsleden deelde de opvatting dat de hersteld gereformeerde kerk bij de nieuwbouw een erg grote broek had aangetrokken, maar vonden het toch een taak van de gemeenschap om de kerk te redden.
Bovendien, betoogde wethouder Winants, staat de kerk aan de rand van het dorp en wil Rijshorst daar juist een nieuwe woonwijk, een school en wat recreatievoorzieningen realiseren. Voor het aanzien van de wijk is het kerkgebouw van groot belang. Winants vreest dat de nieuwe woningen straks onverkoopbaar zijn als de kerk nu haar deuren moet sluiten. En andersom brengt die woonwijk ook weer nieuwe kerkgangers met zich mee. Win-win, zo hield hij de gemeenteraad voor.
De oplossing die het college voorstelde, is zonder meer genereus te noemen. De gemeente koopt het kerkgebouw voor 1,85 miljoen euro, scheldt ook een schuld van 1,7 miljoen euro kwijt en verhuurt het gebouw daarna aan de kerkgangers voor 75.000 euro per jaar. Voor Rijshorst betekent dat een jaarlijkse last van 305.000 euro, maar daarmee is de toekomst van de kerk wel zeker gesteld. D66, dat altijd tegen overheidssteun aan kerken was, vindt de aankoop van een kerkgebouw anders dan steun.
In ruil voor de deal eist het college dat de kerkenraad aftreedt en dat er een nieuwe raad gekozen wordt. De wethouder zegde toe dat hij alles in het werk zal stellen om claims van andere schuldeisers van tafel te krijgen. Diverse bedrijven, waaronder een lokale aannemer, wachten al jaren op de betaling van hun facturen door de hersteld gereformeerde kerk. Volgens Winants gaat het om een totaalbedrag van 2,4 miljoen euro. Het reddingsplan van de gemeente Rijshorst betekent dat ook deze schuldeisers er genoegen mee moeten nemen dat ze hun centen kwijt zijn. Met de totale sanering is een bedrag van 6 miljoen euro gemoeid. Een woordvoerder van de kerkenraad toonde zich dankbaar en trok het boetekleed aan. Hij zegde toe dat zijn opvolgers de motie van de PvdA zeker zullen uitvoeren: meer aandacht voor het jongerenwerk en samenwerking op dit vlak met andere kerken.
Voetbaäl
Voor wie het nog niet doorhad: deze oase is slechts een luchtspiegeling. Het verhaal hoort thuis in de categorie ”te mooi om waar te zijn”. Toch is het zeker niet uit de lucht gegrepen. Vul voor Rijshorst Maastricht in, vervang de hersteld gereformeerde kerk door voetbalclub MVV en het kerkgebouw door stadion De Geusselt en dan klopt het bericht vrijwel tot achter de komma.
Wie het nieuws rond MVV onbevangen leest, kan zich slechts verbazen. In Rhenen verleent de lokale NPV belangeloos thuiszorg, maar vertikt de gemeente het om 300 euro subsidie te geven. In Amsterdam krijgen Youth for Christ en het Scharlaken Koord geen subsidie omdat ze alleen christelijk personeel willen aannemen en in Elburg vangt een christelijk hospice bot. Hulpverleners moeten op een houtje bijten omdat ze christen zijn, maar intussen strooit Maastricht met miljoenen, louter voor wat volksvermaak.
Toch is het niet goed om je hier kwaad over te maken. Die emotie is heel begrijpelijk, als je constateert hoe de seculiere overheid met de ene hand christenen afknijpt en met de andere offert aan Voetbaäl. Een waardig protest is zeker op z’n plaats, maar deze tendens moet christenen tegelijkertijd oefenen in geduld en lijdzaamheid. Paulus prijst de gelovige Joden die de beroving van hun goederen met blijdschap aanzagen. Het is Pinksteren geweest: satan is geknecht, dit zijn slechts de stuiptrekken van de overste van deze wereld, van wie de kop al vermorzeld is. En ook al lijkt de Kerk volledig naar de marge te verdwijnen, wij geloven vast: „deze heilige Kerk wordt van God bewaard, of staande gehouden, tegen het woeden der gehele wereld.”
Reageren aan scribent? welbeschouwd@refdag.nl