Dat stelt de Guido de Brès-Stichting, het wetenschappelijk bureau van de SGP, in haar integratienota ”Sein op Oranje”, die woensdagavond in Dordrecht wordt gepresenteerd.

De SGP streeft niet naar volledige aanpassing van allochtonen omdat de partij niet wil dat ze zich verplicht of gedrongen voelen mee te gaan met de secularisatie, het individualisme en het doorgeslagen gelijkheidsdenken.

Hun eigen identiteit kunnen allochtonen bijvoorbeeld beleven op islamitische scholen. Die hoeven integratie niet in de weg te staan, meent de SGP. De partij is niet voor een hoofddoekjesverbod; gezichtsbedekkende boerka’s moeten wel verboden worden in de publieke ruimte.

De geloofskeuze van mensen is een persoonlijke zaak, aldus de SGP. Godsdiensten zijn echter niet gelijk. Omdat Nederland van oudsher een christelijk land is, moet de overheid „wijze terughoudendheid bepleiten als het gaat om publieke uitingen van het islamitische geloof.”

Wat de SGP betreft, is een allochtoon goed geïntegreerd als hij zich aan de wet houdt, de Nederlandse taal beheerst, werk heeft of een opleiding daarvoor volgt, respect en begrip toont voor de Nederlandse historie en de christelijke traditie van Nederland. In het inburgeringsprogramma, waarin geen confrontatie met naaktstranden of het Amsterdamse redlight district behoort te zitten, moet volgens de SGP aandacht zijn voor het tegengaan van antisemitisme.

Omdat integratie een tweezijdig proces is, moeten autochtone Nederlanders respect en begrip opbrengen voor allochtonen. „Enige basiskennis van hun culturele en godsdienstige achtergrond is nodig.”

Aan een succesvolle inburgering kan ook bijdragen wanneer autochtonen en allochtonen gezamenlijke bijeenkomsten organiseren, zodat zij niet alleen over maar ook met elkaar spreken. In dat kader zouden autochtone kerkgemeenschappen meer en beter kunnen samenwerken met migrantenkerken, bijvoorbeeld door het beschikbaar stellen van een ruimte voor het houden van kerkdiensten.

Een succesvolle integratie is voor de SGP niet het hoogste politieke doel. „Uiteindelijk gaat het erom of we (…) onderdanen zijn van Christus’ hemels Koninkrijk.”