Als een arme zondaar verbroken is vanwege het gezicht van zijn zonden en erover vermoeid is, gaat hij in gebed, of wil hij er een prediker over horen en dergelijke middelen meer. Maar die kunnen hem, zonder Christus, niet helpen. Daarom zegt Jesaja (55:2): „Waarom weegt gijlieden geld uit voor hetgeen dat geen brood is?”De Heere rekent de moeite van zijn getrouwe dienaren voor goede arbeid en Hij wil niet dat zij die aanwenden voor datgene wat geen brood is. Al wat een mens verrijken kan, alle eer die een mens verhogen kan, al de voorrechten die een mens heeft, zoals het Woord, de sacramenten en de instellingen, dat hij gedoopt is en vele malen aan des Heeren tafel heeft gezeten, is niets anders dan draf.

Dat blijft zo als de mens niet verder gaat en geen oog op de Zaligmaker slaat. Dit alles is niet het ware brood. De schrik van het hart wordt er niet mee weggenomen. De zonden worden niet vergeven door enkel deze plichten te doen. De spijze van de ziel is niet het blote Woord, noch de naakte sacramenten, maar de Christus erin.

Thomas Hooker, predikant te Newton (New England)
(”De ware zielsvernedering”, 1678)