Je kunt naar de Oude Kerk, de Broedergemeente, naar Hotel Theater Figi. Wie naar het slot wil, moet een vipkaart aanschaffen. Sommige bezoekers verwachten om 11.00 uur een violist in de Blauwe Zaal van het slot. Anderen hopen op een harpist. Het wordt fluitist Kees Alers, begeleid door pianist Arie van der Vlist. Er is iemand uitgevallen, vandaar enige verwarring bij het begin van het concert. De muziek lijdt er niet onder. Het tweetal zet in met een enthousiaste ”Vreugde, vreugde, louter vreugde”. In de compositie is een melodie van Beethoven verwerkt.De oranje stropdas van pianist Van der Vlist kleurt goed bij het bladgoud van de zaal. De twee spelen ”Jezus op aarde” uit een oratorium van Marco den Toom. Zachte romantische pianomuziek op een Yamahavleugel, met een ronde, vibrerende dwarsfluittoon. En dat alles ”a prima vista”. Alers legt het publiek uit wat deze Italiaanse woorden betekenen. „Je speelt van het blad af, op het eerste gezicht. Het is wel grappig dat voor veel concertjes vandaag de mensen vooraf niet met elkaar hebben geoefend. We kregen de muziek gewoon toegestuurd.”

Vanuit het raam kijk je uit op de slottuin. Op de witte bankjes zitten mensen te picknicken. Kinderen lopen met rode ballonnen en dansen op het springkussen. Alers laat soepele loopjes horen in ”’k Wil U o God mijn dank betalen”.

„Actie dames, actie! Doorlopen!” Om halftwaalf zingt het Hollands OneDay Kinderkoor, begeleid door Harmonieorkest Concordia. Zevenhonderd kinderen op het bordes parkeren is geen kleinigheid. Alle kinderen zijn in het wit gekleed en dragen een oranje sjerp. Een prachtig gezicht. En om in de openlucht enig volume te produceren, zijn een paar extra stemmetjes welkom.

De kinderen zingen ”Merck toch hoe sterck” en ”Gelukkig is het land”. Vooraf hebben ze al met elkaar gezongen voor een cd-opname.

Pianist Jan Vayne en solist Petra Berger weten het publiek in de Van Trierzaal zichtbaar te bekoren. Een meneer staart naar het podium, de mond half open. Een verheerlijkt gezicht dat zowel verbazing als bewondering uitdrukt.

Daarna treedt Duo Friends op, met panfluit en viool. Achter de vleugel zit nu Arjan Breukhoven. „Ze treden niet alleen in Nederland op, maar ook in verre landen”, introduceert Breukhoven de beide dames. Hij vraagt naar hun naam, en geeft een tip: „Je moet trouwens niet tegen een vleugel aanleunen.” Ook Duo Friends en Breukhoven hebben vooraf niet met elkaar geoefend. De Country Dance is een knap stukje werk.

Breukhoven en Gerlinda, een van het duo, spelen vierhandig piano. Breukhoven, kennelijk in een corrigerende bui: „Vanmorgen zat ze mee te neuriën, dat doen organisten en pianisten soms. Ik vraag je dat nu niet te doen, het is storend.” Onder het spelen trekt Breukhoven de bladmuziek weg en laat de bladen op de grond vallen.

Intussen valt het zonlicht door de ramen van het slot. Om halfdrie komt tenor Florian Poepjes binnen. Hij zingt vol overgave, de handen gevouwen, de handen gespreid, het visioen van de Heilige Stad. „Hosanna in de Hoge, Hosanna in eeuwigheid.” Achter de vleugel zit Jacob Schenk, die zelf ook meezingt. Een moeder met kind-plus-speen op schoot wiegt zacht mee op de muziek van César Franck.

Apart: Geert Chatrou fluit de Badinerie van Bach gewoon met z’n mond. Hij wordt begeleid door gitarist Esther Steenbergen. Tussen de stukjes neemt hij een slokje koffie. Chatrou won in 2004 het wereldkampioenschap kunstfluiten. „Dat was een uit de hand gelopen grap van mijn schoonzus, die me had opgegeven voor het kampioenschap in Amerika zonder dat ik het wist”, licht hij toe. „Daarna bleef de telefoon rinkelen, en nu verdien ik met fluiten mijn geld.”

Organisator Jacco van Delden van stichting OneDay blikt terug op een fijne dag, zegt hij na afloop. „Een mooi moment vond ik de 700 kinderen die over de laan naar het slot kwamen lopen. Indrukwekkend was ook het applaus van het publiek voor de veteranen. Wel was er bij sommige concerten te weinig plaats, zodat we mensen moesten teleurstellen. Dat was bijvoorbeeld het geval bij Lisanne Leeuwenkamp.” Van Delden schat dat er bijna 5000 mensen zijn geweest. „Ik weet het aantal nog niet precies, maar het zijn er niet genoeg. De opbrengst was bestemd voor het weeshuis Philadelphia in Roemenië, maar daar is nu eigenlijk geen geld voor, terwijl de verbouwing al begonnen is. We hopen daarom dat mensen nog giften willen overmaken naar de stichting.”