Al langere tijd liep de orthodox-christelijke parlementariër, in 2006 in de Kamer gekozen, met de gedachte rond de Haagse politiek te verlaten. De val van het kabinet, en alle tumult daar omheen, bracht hem versneld tot het besluit: ik zet er werkelijk een punt achter.U zit nog niet lang in de Kamer…

„Klopt. Ik zou ook zeker niet voortijdig zijn opgestapt. Maar juist omdat het besluit om door te gaan voor vier jaar genomen wordt, neem ik nu afscheid. Ik wil niet nóg vier jaar in de slavernij van de landspolitiek verkeren.”

De politiek legde te veel beslag op u?

„Het belangrijkste motief voor mijn vertrek is dat de mate waarin aan het Binnenhof de waan van de dag regeert, mij ontzettend is tegengevallen. Ik heb dat van tevoren niet voorzien. Neem slechts de achterliggende maanden. Op de persverklaring van premier Balkenende over het rapport-David viel misschien best iets aan te merken. Maar om er dan een urenlang, tot diep in de nacht doorlopend debat aan te wijden, dat heeft iets absurds. Hetzelfde geldt voor het debat van gisteren over de glossy ”Gerda”. De manier waarop politici zich als een groep hyena’s op een collega of of een bewindsman werpen; dat is een wereld waarin ik het niet lang uithoudt.”

U past niet in die hectische wereld?

„Nee. Ik heb het werk in de Kamer als leuk en interessant ervaren. Maar het systeem regeert je. Ik heb heel vaak het gevoel gehad: ik moet zo veel, en zo veel tegelijk, ik kán dit niet allemaal doen. Zeker, het wethouderschap in Ermelo was ook zwaar. Maar daarin kon ik toch, veel concreter, iets voor mensen in hun dagelijks leven betekenen. Ook dat mis ik in Den Haag, waar ik elke dag van 8.00 uur ’s morgens tot 22.00 uur ’s avonds in de weer ben. Gelukkig heb ik de zondag er altijd buiten kunnen houden, maar ook de zaterdagen gaan aan het werk op. Dat vind ik te gek. Ik wil weer eens wat bewuster gaan leven.”

U bent drie jaar geleden bewust, in uw hoedanigheid van Gereformeerde Bonder, door uw partij op de kandidatenlijst geplaatst. Hebt u in dat opzicht iets kunnen betekenen?

„Zeker. Men heeft mij nooit het gevoel gegeven van: wat is dat een ouderwetse man, laat die maar praten. Integendeel. In de kwestie van homoseksuele docenten op christelijke scholen bijvoorbeeld, heb ik intensief contact gehad met onze woordvoerster Corien Jonker. Levensbeschouwelijk staat zij vrij ver van mij af, maar juist daarom was het van groot belang dat ik in de gelegenheid was –een keer ook samen met RMU-directeur Schalk– om bij haar begrip te kweken voor het denken van orthodoxe christenenen over dit onderwerp.”

CU-leider Rouvoet vindt dat het CDA hem op wezenlijke punten in de steek heeft gelaten.

„Ik deel voluit de teleurstelling over wat er, op belangrijke christelijke thema’s, door dit kabinet is bereikt. Maar volgens mij is het verstandiger dat CDA én CU eens diep gaan nadenken over wat er in beíde kampen is misgegaan. In deze kabinetsperiode is de verbondenheid die er tussen christenen zou moeten zijn minder geworden en de concurrentie groter. Dat vind ik buitengewoon treurig.”