Op z’n scooter toert hij langs leerlingen in onder andere Leusden, Woudenberg, Scherpenzeel en Renswoude. Gitaar op de rug. Gert Mannee (54) geeft na dertig jaar nog steeds met plezier blokfluit- en panfluitles. „Ik vind het een uitdaging om bij elke leerling eruit te halen wat er aan muzikaal gevoel inzit.”Is elk kind muzikaal? „Dat niet. Maar niemand is amuzikaal. Ieder mens heeft een hartslag, je eigen maatgevoel. Dat is het begin van alle muzikaliteit. Welk instrument iemand kiest, hangt af van de vraag hoe je bent ingesteld. Visueel ingestelde mensen vallen vaak voor een toetsinstrument: orgel, piano. Ze zien op het klavier wat ze doen; dat vinden ze prettig. Auditief ingestelde mensen bespelen liever een strijk- of blaasinstrument: viool, panfluit. Daarbij moet je zelf de toon maken door af te gaan op je gehoor.”

Ook voor kinderen zonder veel talenten is muziek een prima hobby, stelt Mannee. „Muziek maken geeft op elk niveau plezier. Dat vind ik het mooie ervan. We leven toch al in een afvalmaatschappij. Wie niet mee kan komen, valt buiten de boot. Bij muziek maken niet. Gaat het goed, dan is het leuk. Gaat het mis, dan doe je het gewoon over. Er worden geen koppen gesneld. Soms ervaar ik dat juist kinderen die op school wat minder presteren, muziek heel intens beleven. Ze spelen vanuit het gevoel, niet vanuit de ratio.”

Mannee, die zo’n veertig leerlingen heeft, benadrukt het belang van een goede muzikale opvoeding. „Muziek is een essentieel onderdeel van het leven. Overal waar je bent, word je ermee geconfronteerd. Muziek is ook een belangrijk middel om je te ontwikkelen. Zoals sport goed is voor je lichaam, is muziek goed voor je emotionele en sociale ontwikkeling. Kinderen die veel aan muziek doen, bewegen zich gemakkelijker in het leven.”

Door muziekbeoefening leer je je eigen grenzen verleggen, stelt Mannee. „Eerst ploeter je op die akelige toonladders, dan komt het stuk er gaaf uit. Dat is goed voor je zelfvertrouwen. Ik laat mijn leerlingen één keer per jaar optreden op een voorspeelavond. Dan leren ze hun angst om iets in het openbaar te doen, overwinnen. Spelen ze in groepsverband, dan zie je dat de oudere leerlingen de jongere helpen, en de gevorderden de beginners. Een geweldig sociaal gebeuren. Dat geldt ook voor samen muziek maken in huiselijke kring. Dat geeft harmonie in het gezin.”

Mannee propageert goede muziek bij zijn leerlingen, maar wat dat is, vindt hij „niet zo makkelijk” uit te leggen. „Twee extremen: in de muziek van Bach hoor ik goddelijke inspiratie, in housemuziek de satan. In het algemeen: goede muziek is muziek die niet provoceert en intimideert. Als leerlingen met slechte muziek aankomen, zeg ik: Ik verbied je niet dit stuk te spelen, maar het gebeurt niet waar ik bij ben. En ik wijs hen op de verkeerde bron. Als leraar heb ik ook een opvoedende taak.”

Enthousiast aan muziekles beginnen, is één ding, volhouden het tweede. Heeft Mannee tips? „Spreek als ouders met je kind een vast studietijdstip af. Voor kinderen op de basisschool geldt: na schooltijd liever eerst een poos buiten spelen, dan oefenen. Oudere kinderen kunnen hun huiswerk onderbreken door een poosje muziek te maken; een goede afwisseling. Een halfuur per dag is het minimum. Komt de klad erin, dan spreek ik de ouders erop aan, in het bijzijn van hun kind. Je moet als leraar duidelijk zijn in wat je wilt bereiken.”